Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania i inne umowy międzynarodowe
Do podatkowych umów międzynarodowych zaliczają się dwustronne:
Wśród instrumentów wielostronnych należy wskazać przede wszystkim:
- Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r., podpisaną w Paryżu dnia 7 czerwca 2017 r. (Konwencję MLI),
- Konwencję o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych, sporządzoną w Strasburgu 25 stycznia 1988 r.
Międzynarodowe prawne podwójne opodatkowanie polega na nałożeniu porównywalnych podatków w dwóch państwach na tego samego podatnika - z tego samego tytułu i za taki sam okres. W przypadku prowadzenia działalności za granicą, podatnicy narażeni są na niebezpieczeństwo poniesienia większych obciążeń podatkowych niż podmioty, które koncentrują swoją aktywność tylko w jednym państwie.
Podstawowym celem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania jest wyeliminowanie międzynarodowego podwójnego opodatkowania, za pomocą ustalonych przez strony umowy norm prawnych.
Rozwój współpracy międzynarodowej w zakresie zawierania umów o unikaniu podwójnego opodatkowania wspierają prace podejmowane przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), na forum której wypracowano Modelową Konwencję OECD w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku.
Polskie regulacje prawne w zakresie umów międzynarodowych
Ustawa o umowach międzynarodowych - Dz.U. z 2000 r. poz. 443 ze zm.