Wspólne rozliczenie małżonków

Warunki wspólnego rozliczenia

Jeżeli byliście w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, w którym istniała wspólność majątkowa małżeńska, macie możliwość złożenia wspólnego zeznania podatkowego.

Możecie złożyć wspólne zeznanie podatkowe także, jeżeli zawarliście związek małżeński w trakcie 2023 roku i pozostawaliście w związku małżeńskim i wspólności majątkowej do ostatniego dnia roku podatkowego.

Wniosek o łączne opodatkowanie dochodów możesz także złożyć, jeżeli między wami istniała w roku podatkowym wspólność majątkowa i pozostawaliście w związku małżeńskim w roku podatkowym, a małżonek zmarł w trakcie roku podatkowego albo zmarł po upływie roku podatkowego przed złożeniem zeznania podatkowego za ten rok.

Wspólne rozliczenie jest możliwe, jeżeli:

1. w roku podatkowym, za który dokonujecie rozliczenia:
   1. podlegaliście nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. byliście rezydentami polskimi lub
   2. mieliście miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Polska państwie Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej lub jeżeli jedno z was podlegało nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, a drugie miało miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Polska państwie Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej – i jeżeli osiągnęliście podlegające opodatkowaniu na terytorium Polski przychody w wysokości stanowiącej łącznie co najmniej 75% całkowitego przychodu osiągniętego przez was w danym roku podatkowym i udokumentowaliście certyfikatem rezydencji swoje miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Za całkowite przychody uważa się przychody osiągnięte ze wszystkich źródeł przychodów (także przychody zwolnione z opodatkowania), bez względu na miejsce ich położenia. Warunkiem wspólnego rozliczenia jest istnienie podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym macie miejsce zamieszkania dla celów podatkowych,
2. żadne z was w roku podatkowym:
   1. nie stosowało przepisów dotyczących 19% podatku liniowego lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (z wyjątkiem przepisów dotyczących przychodów z najmu/dzierżawy prowadzonych poza działalnością gospodarczą) – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń,
   2. nie podlegało opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy o podatku tonażowym lub ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych,
3. złożycie wniosek o wspólne opodatkowanie dochodów, wyrażony w zeznaniu podatkowym.

Wniosek o wspólne opodatkowanie może być wyrażony również przez jedno z was. W takim przypadku wyrażenie wniosku przez jedno z was traktuje się na równi ze złożeniem oświadczenia o upoważnieniu go przez drugiego małżonka do złożenia wniosku o łączne opodatkowanie waszych dochodów.

Oświadczenie to składacie pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.

W wyniku wniosku wyrażonego we wspólnym zeznaniu rocznym podlegacie opodatkowaniu łącznie od sumy swoich dochodów (po uprzednim dokonaniu odliczeń od dochodu odrębnie przez każdego z was). W takim przypadku podatek określa się na imię obojga was w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy waszych łącznych dochodów.

Powyższa zasada obliczania podatku ma zastosowanie również w sytuacji, gdy jedno z was w roku podatkowym nie uzyskało przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany według skali podatkowej lub osiągnęło dochody w wysokości niepowodującej obowiązku zapłaty podatku (tj. w 2023 r. – 30.000 zł) lub też poniosło stratę np. z działalności gospodarczej opodatkowanej na zasadach ogólnych.

Podstawa prawna

• Ustawa z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawa PIT)