16.04.2024W czasach globalizacji coraz większego znaczenia nabiera potrzeba wzajemnej pomocy pomiędzy poszczególnymi administracjami podatkowymi w dziedzinie wymiany szeroko rozumianych informacji podatkowych, która jest jednym ze środków zwalczania oszustw podatkowych i uchylania się od opodatkowania.
Podstawą prawną do wymiany informacji podatkowych są umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, umowy o wymianie informacji w sprawach podatkowych oraz Konwencja o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych, sporządzona w Strasburgu 25 stycznia 1988 r.
W ramach Unii Europejskiej współpracę administracyjną państw członkowskich reguluje Dyrektywa Rady 2011/16/UE. Dyrektywa reguluje kwestie:
- wymiany informacji na wniosek,
- automatycznej i spontanicznej wymiany informacji,
- wymianę informacji o interpretacjach o charakterze transgranicznym,
- wymianę informacji CbC,
- dostęp organów podatkowych do informacji, które znajdują się w posiadaniu organów zajmujących się zwalczaniem nadużyć finansowych i praniem brudnych pieniędzy
- wymianę informacji o schematach podatkowych, które podlegają obowiązkowemu ujawnieniu.
Wymianę informacji o rachunkach raportowanych ze Stanami Zjednoczonymi (USA) reguluje ustawa o wykonywaniu Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki w sprawie poprawy wypełniania międzynarodowych obowiązków podatkowych oraz wdrożenia ustawodawstwa FATCA z dnia 9 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1712).
W Polsce wymiana informacji podatkowych uregulowana została w ustawie o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami z dnia 9 marca 2017 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 648)