Opłata miejscowa

Kto płaci opłatę miejscową

Osoby fizyczne przebywające dłużej niż dobę w celach turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych:

1. w miejscowościach posiadających korzystne właściwości klimatyczne, walory krajobrazowe oraz warunki umożliwiające pobyt osób w tych celach,
2. w miejscowościach znajdujących się na obszarach, którym nadano status obszaru ochrony uzdrowiskowej na zasadach określonych w ustawie z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (Dz. U. z 2023 r. poz. 151)

- za każdą rozpoczętą dobę pobytu w takich miejscowościach.

Opłaty miejscowej nie pobiera się

1. pod warunkiem wzajemności – od członków personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca pobytu stałego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2. od osób przebywających w szpitalach,
3. od osób niewidomych i ich przewodników,
4. od podatników podatku od nieruchomości z tytułu posiadania domów letniskowych położonych w miejscowości, w której pobiera się opłatę miejscową,
5. zorganizowanych grup dzieci i młodzieży szkolnej.

Ponadto rada gminy może wprowadzić inne niż ww. zwolnienia przedmiotowe od opłaty miejscowej.

Kiedy, ile i jak zapłacisz

Zasady ustalania i poboru oraz terminy płatności i wysokość stawki opłaty miejscowej określa, w drodze uchwały, rada gminy, z uwzględnieniem górnej granicy ogłaszanej corocznie przez Ministra Finansów w drodze obwieszczenia.

Rada gminy może zarządzić pobór opłaty w drodze inkasa oraz określić inkasentów i wysokość wynagrodzenia za inkaso. 

Od osób, od których pobierania jest opłata uzdrowiskowa, nie pobiera się opłaty miejscowej.