Powstanie długu celnego

Powstanie długu celnego

Sytuacje, w których powstaje dług celny określone są w przepisach unijnego kodeksu celnego w art. 77-83.

Zgodnie z obowiązująca definicją dług celny to nałożony na określona osobę obowiązek zapłaty stosownej kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych, określonej dla danych towarów na mocy obowiązujących przepisów prawa celnego.

Dług celny z tytułu objęcia procedurą celną.

Dług celny w przywozie powstaje w wyniku objęcia towarów nieunijnych podlegających należnościom celnym jedną z następujących procedur celnych:

• dopuszczenia do obrotu, w tym na mocy przepisów o końcowym przeznaczeniu,
• odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych.

W ww. przypadkach dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego.

Dłużnikiem tego długu jest:

• zgłaszający,
• w przypadku przedstawicielstwa pośredniego dłużnikiem jest również osoba, na której rzecz dokonuje się zgłoszenia celnego,
• jeżeli pierwotnie należności celne w zgłoszeniu zostały określone nieprawidłowo, dłużnikiem jest również osoba która dostarczyła dane wymagane do sporządzenia zgłoszenia i która wiedziała lub powinna była wiedzieć, że dane te są nieprawdziwe.

Dług celny powstały w wyniku niespełnienia warunków lub obowiązków.

Jeżeli towary podlegają należnościom celnym przywozowym, dług celny w przywozie powstaje w przypadku niewypełnienia:

• jednego z obowiązków przewidzianych w przepisach prawa celnego, dotyczących wprowadzania towarów nieunijnych na obszar celny Unii, usunięcia spod dozoru celnego, przemieszczania, przetwarzania, składowania, czasowego składowania, odprawy czasowej tych towarów lub dysponowania nimi na tym obszarze,
• jednego z obowiązków przewidzianych w przepisach prawa celnego dotyczących końcowego przeznaczenia towarów na obszarze celnym Unii,
• jednego z warunków wymaganych do objęcia towarów nieunijnych procedurą celną lub przyznania zwolnienia z cła lub obniżonej stawki celnej przywozowej ze względu na końcowe przeznaczenie towaru.

Dług celny powstaje z chwilą, gdy:

1. nie zostaje wypełniony lub przestaje być wypełniany obowiązek, którego niewypełnienie powoduje powstanie długu celnego;
2. przyjęte zostaje zgłoszenie celne o objęcie towarów procedurą celną, a następnie zostaje stwierdzone, że warunek wymagany do objęcia towarów tą procedurą lub przyznania zwolnienia z cła lub obniżonej stawki celnej przywozowej ze względu na końcowe przeznaczenie towarów nie został faktycznie wypełniony.

Dłużnikiem tego długu jest:

• każda osoba zobowiązana do wypełnienia danych obowiązków,
• każda osoba, która wiedziała lub powinna była wiedzieć o niewypełnieniu obowiązku wynikającego z przepisów prawa celnego, a która działała na rzecz osoby zobowiązanej do wypełnienia obowiązku lub uczestniczyła w działaniu, które doprowadziło do niewypełnienia obowiązku,
• każda osoba, która nabyła lub posiadała towary i która w chwili ich nabycia lub wejścia w ich posiadanie wiedziała lub powinna była wiedzieć, że obowiązek wynikający z przepisów prawa celnego nie został wypełniony.