Wprowadzenie obowiązku raportowania dokumentów WZ w czasie rzeczywistym na wzór faktur KSeF pociągałoby za sobą olbrzymie koszty bez odczuwalnych efektów w zakresie zmniejszenia luki podatkowej. W odróżnieniu od faktury, dokument WZ nie jest dokumentem handlowym, a także z reguły nie jest dowodem księgowym (poza szczególnymi przypadkami). Nie istnieje ogólny obowiązek wystawiania dokumentu WZ dla każdej sprzedaży. Pomijając wydanie materiałów, WZ nie ma zastosowania w zakresie świadczenia usług. WZ jest dokumentem wewnętrznym, służącym do dokumentowania rozchodu zapasów (materiałów, półproduktów, produktów w toku, produktów gotowych oraz towarów) w magazynie, lecz tylko u grupy podatników prowadzących księgi rachunkowe i posiadających magazyn. Wystawienie dokumentu WZ wpływa na zmniejszenie stanów magazynowych rzeczowych składników majątku podatnika, co jest widoczne w jego księgach. W ślad za dokumentem WZ, w odpowiednim terminie, powinien zostać wystawiony dokument sprzedaży (faktura, paragon fiskalny) dla udokumentowania tego rozchodu. W przypadku braku zaksięgowanego dowodu sprzedaży, w księgach podatnika widoczne będą rozbieżności. Począwszy od roku 2026 zaczną być realizowane obowiązki przesyłania do KAS ksiąg rachunkowych w formie jednolitej struktury logicznej JPK_KR_PD – Jednolity Plik Kontrolny Księgi Rachunkowe Podatek Dochodowy. W tej sytuacji, obowiązek raportowania dokumentów WZ na wzór faktur KSeF należy uznać za nieuzasadniony.

Wróć do strony głównej