W podatku PIT zasadą jest rozliczenie indywidualne (art. 6 ust. 1 ustawy PIT, tj. ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych Dz. U. z 2024 r. poz. 226, z późn. zm.). Wyjątkowo ustawa ta umożliwia wspólne rozliczenie się z małżonkiem (pod warunkiem pozostawania w związku małżeńskim i we wspólności majątkowej przez cały rok podatkowy lub w przypadku gdy związek małżeński został zawarty w trakcie roku podatkowego od dnia zawarcia związku małżeńskiego do ostatniego dnia roku podatkowego – art. 6 ust. 2 ustawy PIT), albo preferencyjnie w przypadku osoby samotnie wychowującej dziecko.
Natomiast ustawa PIT przewiduje preferencję w przypadku podatników mających na utrzymaniu bliskie osoby z niepełnosprawnością. Podatnik ma możliwość odliczenia od swojej podstawy opodatkowania wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki na ułatwienie czynności życiowych tej osoby z niepełnosprawnością. Rodzaj tych wydatków został ujęty w katalogu określonym w art. 26 ust. 7a ustawy PIT. Jest to katalog zamknięty. Wydatki w nim określone możemy podzielić na nielimitowane, tzn. takie, które podatnik może odliczyć od dochodu (bądź przychodu w przypadku opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych) w całości oraz wydatki limitowane tzn. takie, przy odliczaniu których podatnik uwzględnia „górny” lub „dolny” limit.
Zakres ulgi rehabilitacyjnej jest stale monitorowany w Ministerstwie Finansów, dostosowywany do aktualnych realiów życiowych. Stąd nie przewidujemy realizacji zgłoszonego postulatu.

Skomentuj pomysł Dodaj komentarz

Wróć do strony głównej