80
80
0
Przesunięcie terminu wejścia w życie JPK_VAT, zniesienie sankcji
Kategoria: Inne
Numer zgłoszenia: Głos_podatnika_Inne_113980
Data zgłoszenia: 10.03.2020
Status pomysłu: Zrealizowane
Postuluje się o przesunięcie terminu wejścia w życie przepisów dot. nowego JPK_V7M (wcześniej JPK_VDEK) z 1 kwietnia na 1 lipca br. dla dużych przedsiębiorców. Również, zniesienie sankcji za nieterminowe opłacenie zobowiązań podatkowych z tytułu podatków dochodowych, czy podatku VAT, jak i możliwość regulowania ich bezodsetkowo w ratach. Dla zabezpieczenia płynności finansowej, czasowe uwolnienie środków zgromadzonych na rachunkach VAT. Skuteczne złożenie deklaracji podatkowej podatkowej z krótkim opóźnieniem, jak comiesięczny VAT-7, rozpoznać jako działanie niesankcjonowane, spowodowane brakami kadrowymi.
Odpowiedź MF:
Cały czas analizowane są potencjalne warianty możliwych do wdrożenia zmian w przepisach, których celem byłoby między innymi wprowadzenie rozwiązań sprzyjających przedsiębiorcom w zakresie składania deklaracji podatkowych VAT, w związku z ogłoszonym stanem epidemii.
W ramach pomocy przedsiębiorcom w trudnej sytuacji związanej z koronawirusem i związanym z tym spadkiem obrotów, na mocy ustawy nowelizującej tzw. ustawę COVID-19 przesunięto termin wdrożenia nowego JPK_VAT (deklaracja wraz z ewidencją). Wszyscy podatnicy podatku VAT będą zobowiązani do nowego sposobu rozliczenia podatku VAT od 1 lipca 2020 r. Zmieniono także charakter kar za błędy w ewidencji JPK_VAT z instrumentu obligatoryjnego na fakultatywny, oparty na uznaniu administracyjnym warunkowanym okolicznościami konkretnej sprawy. Kary te będą nakładane na tych podatników, którzy poprzez celowe, uporczywe działania i wprowadzane błędy uniemożliwiają weryfikacje prawidłowości transakcji.
Natomiast uwolnienie środków z rachunków VAT o masowym, niekontrolowanym charakterze miałoby daleko idące negatywne skutki budżetowe. Tak przeprowadzone uwolnienie środków doprowadziłoby do zniweczenia efektu prewencyjnego przed wyłudzeniami VAT, jaki m.in. pełni mechanizm podzielonej płatności. Obok uwolnienia środków zgromadzonych przez niewątpliwie uczciwie działających podatników, doszłoby do uwolnienia również środków należących do podatników, którym z uwagi na niespełnianie przesłanek do uwolnienia środków z rachunku VAT, środki te nie powinny być uwolnione.
Należy podkreślić, że czas kryzysu i nadzwyczajnych okoliczności związanych z epidemią może potencjalnie stanowić dobry moment dla oszustów podatkowych, którzy mogą chcieć wykorzystać zaistniałą sytuację. Nie możemy zatem rezygnować bezwarunkowo i dla wszystkich z wypracowanych narzędzi uszczelniających.
Rozwiązaniem w tej sytuacji jest korzystanie z dostępnych i sprawdzonych już, bezpiecznych narzędzi. Mowa tutaj o uwalnianiu środków z rachunku VAT na wniosek podatnika. Co prawda ustawowy termin rozpatrzenia wniosku wynosi 60 dni, jednakże jak wynika z ostatnich danych płynących z organów podatkowych, aktualnie średni czas rozpatrzenia wniosku jest o wiele krótszy. Szybkie rozpatrzenie wniosku, a zatem i szybkie uwolnienie środków do swobodnej dyspozycji podatnika umożliwia, w sposób bezpieczny, przeznaczenie tych środków przykładowo na wynagrodzenia pracowników bądź inne wydatki przedsiębiorców.
Dodatkowo z uwagi na trudną sytuację podatników wynikającą ze stanu epidemicznego, wydano zalecenia organom podatkowym, aby dokładały starań w celu skrócenia czasu rozpatrzenia wniosku do absolutnego minimum.
Wprowadzono również szczególne rozwiązanie ułatwiające wywiązanie się przez podatników i płatników z decyzji ratalnych i odroczeniowych dotyczących podatków stanowiących dochód budżetu państwa, jakim jest zniesienie naliczania opłaty prolongacyjnej. Na podstawie art. 15za ust. 1 „specustawy”, w decyzjach ratalnych i odroczeniowych, dotyczących podatków stanowiących dochód budżetu państwa, na podstawie wniosków złożonych w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonych w związku z COVID-19 albo w okresie 30 dni następujących po ich odwołaniu, nie będzie naliczana opłata prolongacyjna.
Ponadto zgodnie z art. 15zzj „specustawy”, złożenie organowi podatkowemu zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za 2019 r. oraz wpłacenie należnego podatku dochodowego od osób fizycznych po upływie terminu na jego złożenie, nie później jednak niż w terminie do dnia 31 maja 2020 r. (a w praktyce do 1 czerwca, gdyż 31 maja przypada w niedzielę) jest równoznaczne ze złożeniem przez podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych zawiadomienia, o którym mowa w art. 16 § 4 ustawy z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2020 r. poz. 19). W takim przypadku organ nie wszczyna postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, a wszczęte umarza.
Cały czas analizowane są potencjalne warianty możliwych do wdrożenia zmian w przepisach, których celem byłoby między innymi wprowadzenie rozwiązań sprzyjających przedsiębiorcom w zakresie składania deklaracji podatkowych VAT, w związku z ogłoszonym stanem epidemii.
W ramach pomocy przedsiębiorcom w trudnej sytuacji związanej z koronawirusem i związanym z tym spadkiem obrotów, na mocy ustawy nowelizującej tzw. ustawę COVID-19 przesunięto termin wdrożenia nowego JPK_VAT (deklaracja wraz z ewidencją). Wszyscy podatnicy podatku VAT będą zobowiązani do nowego sposobu rozliczenia podatku VAT od 1 lipca 2020 r. Zmieniono także charakter kar za błędy w ewidencji JPK_VAT z instrumentu obligatoryjnego na fakultatywny, oparty na uznaniu administracyjnym warunkowanym okolicznościami konkretnej sprawy. Kary te będą nakładane na tych podatników, którzy poprzez celowe, uporczywe działania i wprowadzane błędy uniemożliwiają weryfikacje prawidłowości transakcji.
Natomiast uwolnienie środków z rachunków VAT o masowym, niekontrolowanym charakterze miałoby daleko idące negatywne skutki budżetowe. Tak przeprowadzone uwolnienie środków doprowadziłoby do zniweczenia efektu prewencyjnego przed wyłudzeniami VAT, jaki m.in. pełni mechanizm podzielonej płatności. Obok uwolnienia środków zgromadzonych przez niewątpliwie uczciwie działających podatników, doszłoby do uwolnienia również środków należących do podatników, którym z uwagi na niespełnianie przesłanek do uwolnienia środków z rachunku VAT, środki te nie powinny być uwolnione.
Należy podkreślić, że czas kryzysu i nadzwyczajnych okoliczności związanych z epidemią może potencjalnie stanowić dobry moment dla oszustów podatkowych, którzy mogą chcieć wykorzystać zaistniałą sytuację. Nie możemy zatem rezygnować bezwarunkowo i dla wszystkich z wypracowanych narzędzi uszczelniających.
Rozwiązaniem w tej sytuacji jest korzystanie z dostępnych i sprawdzonych już, bezpiecznych narzędzi. Mowa tutaj o uwalnianiu środków z rachunku VAT na wniosek podatnika. Co prawda ustawowy termin rozpatrzenia wniosku wynosi 60 dni, jednakże jak wynika z ostatnich danych płynących z organów podatkowych, aktualnie średni czas rozpatrzenia wniosku jest o wiele krótszy. Szybkie rozpatrzenie wniosku, a zatem i szybkie uwolnienie środków do swobodnej dyspozycji podatnika umożliwia, w sposób bezpieczny, przeznaczenie tych środków przykładowo na wynagrodzenia pracowników bądź inne wydatki przedsiębiorców.
Dodatkowo z uwagi na trudną sytuację podatników wynikającą ze stanu epidemicznego, wydano zalecenia organom podatkowym, aby dokładały starań w celu skrócenia czasu rozpatrzenia wniosku do absolutnego minimum.
Wprowadzono również szczególne rozwiązanie ułatwiające wywiązanie się przez podatników i płatników z decyzji ratalnych i odroczeniowych dotyczących podatków stanowiących dochód budżetu państwa, jakim jest zniesienie naliczania opłaty prolongacyjnej. Na podstawie art. 15za ust. 1 „specustawy”, w decyzjach ratalnych i odroczeniowych, dotyczących podatków stanowiących dochód budżetu państwa, na podstawie wniosków złożonych w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonych w związku z COVID-19 albo w okresie 30 dni następujących po ich odwołaniu, nie będzie naliczana opłata prolongacyjna.
Ponadto zgodnie z art. 15zzj „specustawy”, złożenie organowi podatkowemu zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za 2019 r. oraz wpłacenie należnego podatku dochodowego od osób fizycznych po upływie terminu na jego złożenie, nie później jednak niż w terminie do dnia 31 maja 2020 r. (a w praktyce do 1 czerwca, gdyż 31 maja przypada w niedzielę) jest równoznaczne ze złożeniem przez podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych zawiadomienia, o którym mowa w art. 16 § 4 ustawy z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2020 r. poz. 19). W takim przypadku organ nie wszczyna postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, a wszczęte umarza.