4
4
0
Koszty pośrednie w CIT
Kategoria: CIT
Numer zgłoszenia: Głos_podatnika_CIT_113712
Data zgłoszenia: 08.02.2020
Status pomysłu: Zrealizowane
Zrównanie sposobu rozliczania kosztów pośrednich w ustawie o rachunkowości i w CIT. Chodzi o uproszczenia rozliczania kosztów pośrednich dotyczących dwóch okresów ( media, ubezpieczenia, prenumerat itp]. Ustawa o rachunkowości dopuszcza jednorazowe ich rozliczenie w dacie poniesienia kosztów, jeżeli są to koszty nieistotne , brakuje takiego rozwiązania w CIT.
Odpowiedź MF:
Co do zasady, koszty pośrednie rozliczane są z chwilą poniesienia, rozumianą jako dzień, na który ujęto koszt na podstawie faktury lub innego dowodu w księgach rachunkowych. W przypadku jednak kosztów pośrednich, które dotyczą okresu dłuższego niż rok, zgodnie z ustawą o CIT należy rozliczyć je proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
Chodzi o to, żeby koszty te w odpowiedni sposób przypisać do poszczególnych lat podatkowych, których w istocie one dotyczą. Przypisanie tych kosztów w całości do roku podatkowego w którym wystawiono fakturę, pomimo, że w części dotyczą one również następnego roku podatkowego, wpłynęłoby na rzetelność podstawy opodatkowania za rok podatkowy. W roku podatkowym, w którym wystawiono fakturę, podatek dochodowy byłby zaniżony, poprzez uwzględnienie w kosztach części kosztów dotyczących innego roku podatkowego, a w następnym roku podatek byłby zawyżony, gdyż w kosztach nie zostałaby uwzględniona część kosztów dotyczących tego roku podatkowego.
Zwracamy uwagę, że od 2021 r. wprowadzony zostanie tzw. estoński CIT, w ramach którego przedstawione zróżnicowanie nie występuje. Polecamy śledzenie Biuletynu Informacji Publicznej na stronie podmiotowej Rządowego Centrum Legislacji, w szczególności serwisu: Rządowy Proces Legislacyjny.
Co do zasady, koszty pośrednie rozliczane są z chwilą poniesienia, rozumianą jako dzień, na który ujęto koszt na podstawie faktury lub innego dowodu w księgach rachunkowych. W przypadku jednak kosztów pośrednich, które dotyczą okresu dłuższego niż rok, zgodnie z ustawą o CIT należy rozliczyć je proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
Chodzi o to, żeby koszty te w odpowiedni sposób przypisać do poszczególnych lat podatkowych, których w istocie one dotyczą. Przypisanie tych kosztów w całości do roku podatkowego w którym wystawiono fakturę, pomimo, że w części dotyczą one również następnego roku podatkowego, wpłynęłoby na rzetelność podstawy opodatkowania za rok podatkowy. W roku podatkowym, w którym wystawiono fakturę, podatek dochodowy byłby zaniżony, poprzez uwzględnienie w kosztach części kosztów dotyczących innego roku podatkowego, a w następnym roku podatek byłby zawyżony, gdyż w kosztach nie zostałaby uwzględniona część kosztów dotyczących tego roku podatkowego.
Zwracamy uwagę, że od 2021 r. wprowadzony zostanie tzw. estoński CIT, w ramach którego przedstawione zróżnicowanie nie występuje. Polecamy śledzenie Biuletynu Informacji Publicznej na stronie podmiotowej Rządowego Centrum Legislacji, w szczególności serwisu: Rządowy Proces Legislacyjny.