4
3
1
Faktura uproszczona czy skomplikowana?
Kategoria: VAT
Numer zgłoszenia: Głos_podatnika_VAT_113512
Data zgłoszenia: 03.02.2020
Status pomysłu: Wyjaśnione
Zgodnie z art. 106e ust.5. pkt 3 faktura może nie zawierać:
3) w przypadku gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł albo kwoty 100 euro, jeżeli kwota ta określona jest w euro - danych określonych w ust. 1 pkt 3 dotyczących nabywcy i danych określonych w ust. 1 pkt 8, 9 i 11-14, pod warunkiem że zawiera dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku.
Lepszym, prostym rozwiązaniem byłoby wskazanie co faktura uproszczona powinna zawierać, jak zawarto w Dyrektywie 2006/112 to jest:
Artykuł 226b Dyrektywy
„Jeżeli chodzi o faktury uproszczone wystawione zgodnie z art. 220a i art. 221 ust. 1 i 2, państwa członkowskie nakładają obowiązek umieszczenia na nich co najmniej następujących danych:
a) daty wystawienia faktury;
b) danych identyfikacyjnych podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi;
c) danych określających rodzaj dostarczonych towarów lub wykonanych usług;
d) należnego VAT lub danych potrzebnych do jego obliczenia;
e) w przypadku gdy wystawiona faktura jest dokumentem lub notą uznaną za fakturę na mocy art. 219 (korekta), wyraźnego i jednoznacznego odniesienia do tej faktury pierwotnej oraz konkretnych danych, które ulegają zmianie.
3) w przypadku gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł albo kwoty 100 euro, jeżeli kwota ta określona jest w euro - danych określonych w ust. 1 pkt 3 dotyczących nabywcy i danych określonych w ust. 1 pkt 8, 9 i 11-14, pod warunkiem że zawiera dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku.
Lepszym, prostym rozwiązaniem byłoby wskazanie co faktura uproszczona powinna zawierać, jak zawarto w Dyrektywie 2006/112 to jest:
Artykuł 226b Dyrektywy
„Jeżeli chodzi o faktury uproszczone wystawione zgodnie z art. 220a i art. 221 ust. 1 i 2, państwa członkowskie nakładają obowiązek umieszczenia na nich co najmniej następujących danych:
a) daty wystawienia faktury;
b) danych identyfikacyjnych podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi;
c) danych określających rodzaj dostarczonych towarów lub wykonanych usług;
d) należnego VAT lub danych potrzebnych do jego obliczenia;
e) w przypadku gdy wystawiona faktura jest dokumentem lub notą uznaną za fakturę na mocy art. 219 (korekta), wyraźnego i jednoznacznego odniesienia do tej faktury pierwotnej oraz konkretnych danych, które ulegają zmianie.
W przypadku sprzedaży towarów czy usług na rzecz firm wystawianie faktur jest obowiązkowe. Inaczej wygląda sytuacja w przypadku sprzedaży na rzecz osób prywatnych nieprowadzących działalności gospodarczej. Posługiwanie się fakturami uproszczonymi nie jest obowiązkiem podatnika, gdyż drobną sprzedaż może on udokumentować także zwykłą fakturą. Jednocześnie należy mieć na uwadze, że zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami ustawy o VAT (art. 106e ust. 5 pkt 3), paragon do kwoty 450 zł brutto (100 euro) z numerem NIP nabywcy, stanowi fakturę uproszczoną, traktowaną jak zwykła faktura.
Analizując dane które muszą znaleźć się na paragonach i fakturach uproszczonych, należy dojść do wniosku, że jeśli nabywca zażyczy sobie, by zamieścić na paragonie jego NIP, a wartość zakupów nie przekroczy 100 euro (albo 450 zł), wtedy dokument ten musi być traktowany jako faktura uproszczona.
Analizując dane które muszą znaleźć się na paragonach i fakturach uproszczonych, należy dojść do wniosku, że jeśli nabywca zażyczy sobie, by zamieścić na paragonie jego NIP, a wartość zakupów nie przekroczy 100 euro (albo 450 zł), wtedy dokument ten musi być traktowany jako faktura uproszczona.