W Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z 21 listopada 2025 r. zostały opublikowane Noty wyjaśniające do Nomenklatury scalonej Unii Europejskiej (C/2025/6343).
na stronie 108 w nocie wyjaśniającej do pozycji CN 2309 Preparaty, w rodzaju stosowanych do karmienia zwierząt dotychczasowa treść akapitu czwartego i piątego otrzymuje brzmienie:
Odnośnie do skrobi, glukozy i maltodekstryny zastosowanie ma, co następuje:
- W sytuacji gdy nie jest oczywiste, czy jest obecna skrobia, aby to sprawdzić, można zastosować jakościową metodę mikroskopową lub jakościowy test barwnikowy przy użyciu roztworu jodu.
- Do oznaczenia zawartości skrobi, glukozy i maltodekstryny mierzy się ilość całkowitej glukozy. Całkowitą glukozę definiuje się jako sumę całej glukozy w próbce, w tym zarówno pierwotnie obecnej wolnej glukozy, jak i glukozy wytworzonej w wyniku enzymatycznej hydrolizy skrobi lub maltodekstryny w próbce, wyrażonej jako glukoza. Oznaczanie całkowitej glukozy przeprowadza się przy użyciu zmodyfikowanej wersji enzymatycznej metody analitycznej określonej w załączniku do rozporządzenia Komisji (WE) nr 121/2008 (Dz.U. L 37 z 12.2.2008, s. 3). Modyfikacja polega na pominięciu etapu przemycia 40 % etanolem podczas przygotowywania próbki i obliczeniu jedynie wyników wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC) dla zawartości glukozy (% masy, zobacz załącznik do rozporządzenia Komisji (WE) nr 121/2008 (Dz.U. L 37 z 12.2.2008, s. 3, pkt 7.1)), która stanowi całkowitą glukozę określoną powyżej.
Produktów zawierających mniej niż 0,5 % masy całkowitej glukozy nie należy uważać za produkty zawierające skrobię, glukozę lub maltodekstrynę.
- W przypadku gdy zawartość całkowitej glukozy wynosi więcej niż 9 % masy lub gdy wiadomo, że próbka zawiera 10 % masy skrobi lub więcej, rzeczywista zawartość skrobi jest oznaczana metodą polarymetryczną (zwaną również zmodyfikowaną metodą Ewersa) określoną w załączniku III, część K do rozporządzenia Komisji (WE) nr 152/2009 (Dz.U. L 54 z 26.2.2009, s. 1).
W sytuacji gdy metoda polarymetryczna nie ma zastosowania, np. z uwagi na obecność znacznej ilości materiałów takich jak te wymienione poniżej, w celu oznaczenia zawartości skrobi należy stosować enzymatyczną metodę analityczną, określoną w załączniku do rozporządzenia Komisji (WE) nr 121/2008 (Dz.U. L 37 z 12.2.2008, s. 3).
Wiadomo, że wymienione poniżej specyficzne materiały powodują zakłócenia przy stosowaniu metody polarymetrycznej:
|
a) |
produkty z buraków (cukrowych), takie jak wysłodki buraczane (z buraków cukrowych), melasa z buraków (cukrowych), wysłodki buraczane melasowane (z buraków cukrowych), wywar melasowy (z buraków cukrowych), cukier (z buraków cukrowych); |
|
b) |
pulpa cytrusowa; |
|
c) |
nasiona lnu; makuch lniany; śruta poekstrakcyjna lniana; |
|
d) |
nasiona rzepaku; makuch rzepakowy; śruta poekstrakcyjna rzepakowa; łuski nasion rzepaku; |
|
e) |
nasiona słonecznika; śruta poekstrakcyjna słonecznikowa; śruta poekstrakcyjna słonecznikowa z częściowo obłuszczonych nasion słonecznika; |
|
f) |
makuch z kopry; śruta poekstrakcyjna z kopry; |
|
g) |
pulpa ziemniaczana; |
|
h) |
drożdże odwodnione; |
|
i) |
produkty bogate w inulinę (np. chipsy i mączka z topinamburu); |
|
j) |
skwarki, |
|
k) |
produkty sojowe. |