16.04.2024Umowa o wolnym handlu pomiędzy Unią Europejską i Republiką Singapuru została podpisana w dniu 19 października 2018 r., a w dniu 13 lutego 2019 r. Parlament Europejski wyraził zgodę na jej zawarcie.
Umowa o wolnym handlu między Unią Europejską a Republiką Singapuru - weszła w życie w dniu 21 listopada 2019 r. (Dz. Urz. UE L 293 z 14.11.2019 r. Zawiadomienie dotyczące wejścia w życie Umowy o wolnym handlu między Unią Europejską a Republiką Singapuru).
Umowa handlowa między UE a Singapurem
Umowa handlowa między UE a Singapurem jest jedną z pierwszych dwustronnych umów „nowej generacji”. Oprócz klasycznego zniesienia ceł i barier pozataryfowych w handlu towarami i usługami, zawiera ważne przepisy dotyczące ochrony własności intelektualnej, liberalizacji inwestycji, zamówień publicznych, konkurencji i zrównoważonego rozwoju. Umowa ustanawia warunki dla przedsiębiorstw z UE do pełnego wykorzystania możliwości stworzonych w Singapurze jako centrum biznesowego i transportowego dla Azji Południowo-Wschodniej.
Tekst Umowy został opublikowany w Dz. Urz. UE L 294 z 14.11.2019 r.
Reguły pochodzenia
Reguły pochodzenia (Protokół 1 do Umowy) uzgodnione w Umowie mają na celu zachowanie rozsądnej równowagi między pozostawieniem firmom pewnego stopnia elastyczności w zaopatrywaniu się w części i komponenty pochodzące z innych krajów, a ustanowieniem minimalnych warunków, jakie należy spełnić, aby produkty kwalifikowały się jako unijne lub singapurskie i gwarantowały korzyści z preferencji wynikających z Umowy.
Warunkiem skorzystania z preferencyjnego traktowania taryfowego przewidzianego przez Umowę jest bezpośredni przywóz towarów ze strony eksportującej do strony importującej (ang. non-alteration) oraz właściwe udokumentowanie preferencyjnego pochodzenia przywożonych towarów.
W przypadku eksporterów singapurskich deklarację pochodzenia będą sporządzać eksporterzy, którzy zarejestrowali się we właściwym tamtejszym urzędzie i otrzymali indywidualny numer identyfikacyjny oraz przestrzegają odpowiednich przepisów wykonawczych obowiązujących w Singapurze, a związanych ze sporządzaniem deklaracji pochodzenia.
W związku ze zmianą Protokołu 1 - Decyzja nr 01/2022 Komitetu do spraw ceł umowy o wolnym handlu między Unią Europejską a Republiką Singapuru z dnia 20 grudnia 2022 r. zmieniająca niektóre elementy protokołu 1 dotyczącego definicji pojęcia „produktów pochodzących” oraz metod współpracy administracyjnej i załączników do niego (Dz. Urz. L27 z 31.1.2023) - od dnia 1 stycznia 2023 r. importerzy w Singapurze muszą ubiegać się o preferencje taryfowe za pomocą oświadczeń o pochodzeniu sporządzonych przez zarejestrowanych eksporterów w UE, wskazujących ich numer REX, a nie za pomocą „deklaracji pochodzenia” wskazujących numer upoważnienia eksportera.
W przypadku eksporterów z UE system „upoważnionych eksporterów” zostaje zastąpiony systemem „zarejestrowanych eksporterów” (REX).
Postanowienia przejściowe dotyczące towarów w tranzycie lub składowanych
Umowa może być stosowana do towarów, które są zgodne z postanowieniami niniejszego protokołu i w dniu wejścia Umowy w życie znajdują się albo w tranzycie, albo są czasowo składowane w składzie celnym lub w wolnych obszarach celnych w jednej ze Stron, o ile organom celnym Strony dokonującej przywozu przedłożono, w ciągu dwunastu miesięcy od tej daty, deklarację pochodzenia sporządzoną retrospektywnie oraz, na żądanie, taką deklarację przedłożono wraz z dokumentami stwierdzającymi, że towary były transportowane bezpośrednio, zgodnie z art. 13 (Zasada niemanipulacji).
Inne postanowienia umowy:
- usuwa techniczne i pozataryfowe bariery w handlu towarami;
- ułatwia wymianę handlową poprzez wzmocnioną współpracę celną;
- otwiera kompleksowo rynki usług i inwestycji;
- daje nowe możliwości konkurowania w przetargach publicznych dla oferentów z UE;
- chroni prawa własności intelektualnej.