Szczegóły rozliczenia PIT- 37 za 2018

Informacje dodatkowe dotyczące rozliczenia PIT-37 za 2018 r. w usłudze Twój e-PIT

16.04.2024

Spis zawartości

 

 

Cel złożenia zeznania

Podaj nazwę właściwego dla ciebie urzędu skarbowego, o którym mowa w przepisach ustawy o PIT.

Podatnicy:

  1. którzy mieszkają w Polsce (podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu) – składają zeznanie do urzędu skarbowego, właściwego według miejsca zamieszkania w ostatnim dniu roku podatkowego. Jeśli w trakcie roku podatkowego podatnik zmienił miejsce zamieszkania i wyjechał z Polski – do urzędu skarbowego, właściwego według ostatniego miejsca zamieszkania w Polsce,
  2. którzy nie mieszkają w Polsce (podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu) – składają zeznanie do urzędu skarbowego, właściwego w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Małżonkowie, którzy rozliczają się wspólnie, składają zeznanie do urzędu skarbowego, właściwego według miejsca ich zamieszkania w ostatnim dniu roku podatkowego. Jeżeli mieszkają w różnych miejscach – do urzędu skarbowego, właściwego według miejsca zamieszkania jednego z nich.

W tej części podaj również (zaznaczając właściwy kwadrat) cel złożenia formularza. Pamiętaj, że na podstawie art. 81 Ordynacji podatkowej, masz prawo do skorygowania złożonego zeznania. Zgodnie z art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej, możesz złożyć korektę deklaracji.

Przypadki, kiedy nie można złożyć korekty regulują przepisy Ordynacji podatkowej, a od 1 marca 2017 r. również przepisy ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2018 r. poz. 508, z późn. zm.).

Wróć do spisu zawartości

Sposób opodatkowania

Formularz PIT-37 przeznaczony jest dla podatników, którzy rozliczają się:

  • indywidualnie,
  • wspólnie z małżonkiem,
  • jako osoby samotnie wychowujące dzieci,
  • oraz dla osób, które mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej i które przychody wymienione w art. 29 ust. 1 ustawy o PIT opodatkowują przy zastosowaniu skali podatkowej.

Wybierz sposób opodatkowania poprzez zaznaczenie odpowiedniego kwadratu oraz złożenie podpisu(ów). Przedtem zapoznaj się z warunkami, jakie trzeba spełnić, aby skorzystać z wybranego sposobu opodatkowania.

Łączne opodatkowanie dochodów małżonków

O łączne opodatkowanie dochodów, o którym mowa w art. 6 ust. 2 ustawy o PIT, mogą wnioskować małżonkowie:

  1. którzy podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o PIT,
  2. którzy pozostają w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy,
  3. między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa,
  4. jeżeli do żadnego z nich w roku podatkowym nie mają zastosowania przepisy:
    • art. 30c ustawy o PIT (dotyczące opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz z działów specjalnych produkcji rolnej 19% stawką podatku),
    • ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, które regulują opodatkowanie niektórych przychodów (dochodów) osób fizycznych w formie karty podatkowej, ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych lub zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych. Warunek ten nie dotyczy podatników, o których mowa w art. 1 pkt 2 w związku z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, tj. podatników, którzy osiągają przychody z umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej,
    • ustawy o podatku tonażowym,
    • ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Małżonkowie, którzy spełniają wszystkie powyższe warunki, mogą wspólnie rozliczyć swoje dochody (zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a ustawy o PIT), po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 ustawy.

Podatek określa się dla obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy ich łącznych dochodów. Do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany (np. od wygranych w grach liczbowych, dywidend, odsetek od lokat bankowych, itp.). Powyższa zasada obliczania podatku ma zastosowanie również w sytuacji, gdy jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany przy zastosowaniu skali podatkowej lub osiągnął dochody w wysokości, która nie powoduje obowiązku zapłaty podatku.

O łączne opodatkowanie dochodów może wnioskować jeden z małżonków. Jest to traktowane na równi ze złożeniem oświadczenia o upoważnieniu przez współmałżonka do złożenia wniosku o łączne opodatkowanie dochodów.

Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania (art. 6 ust. 2a ustawy).

Z wnioskiem o opodatkowanie w sposób przewidziany dla wdów i wdowców może wystąpić podatnik, który:

  1. zawarł związek małżeński przed rozpoczęciem roku podatkowego, a jego małżonek zmarł w trakcie roku podatkowego,
  2. pozostawał w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, a jego małżonek zmarł po upływie roku podatkowego, przed złożeniem zeznania podatkowego,

i jeżeli ani do podatnika, ani do jego małżonka w roku podatkowym nie mają zastosowania przepisy:

  • art. 30c ustawy (dotyczące opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz z działów specjalnych produkcji rolnej 19% stawką podatku),
  • ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, które regulują opodatkowanie niektórych przychodów (dochodów) osób fizycznych w formie karty podatkowej, ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych lub zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych. Warunek ten nie dotyczy podatników, o których mowa w art. 1 pkt 2 w związku z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, tj. podatników, którzy osiągają przychody z umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej,
  • ustawy o podatku tonażowym,
  • ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Podatnicy, którzy spełniają powyższe warunki i złożyli wniosek o opodatkowanie w sposób przewidziany dla wdów i wdowców, są opodatkowani zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy o PIT. Oznacza to, że podatek określa się w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków (ustalonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a ustawy), po uprzednim odliczeniu kwot, o których mowa w art. 26 ustawy.

Do dochodów tych nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany (np. od wygranych w grach liczbowych, dywidend, odsetek od lokat bankowych, itp.). Reguła ta ma zastosowanie również w sytuacji, gdy jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód opodatkowany jest przy zastosowaniu skali podatkowej lub osiągnął dochód w wysokości, która nie powoduje obowiązku zapłaty podatku.

Opodatkowanie dochodów osób samotnie wychowujących dzieci

Z wnioskiem o rozliczenie w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci może wystąpić rodzic lub opiekun prawny, który podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o PIT. Ponadto jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której sąd orzekł separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności. Dodatkowo rodzic lub opiekun w roku podatkowym łącznie spełniał warunki określone w ustawie o PIT, tj.:

  1. samotnie wychowywał dzieci:
    • małoletnie
    • bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
    • do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów, które podlegają opodatkowaniu przy zastosowaniu skali podatkowej lub zgodnie z art. 30b, w łącznej wysokości, która nie przekracza kwoty 3 089 zł, z wyjątkiem renty rodzinnej,
  2. ani do tego rodzica lub opiekuna, ani do jego dziecka w roku podatkowym nie mają zastosowania przepisy:
    • art. 30c ustawy (dotyczące opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz z działów specjalnych produkcji rolnej 19% stawką podatku)
    • ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, regulujące opodatkowanie niektórych przychodów (dochodów) osób fizycznych w formie karty podatkowej, ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych lub zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych. Warunek ten nie dotyczy podatników, o których mowa w art. 1 pkt 2 w związku z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, tj. podatników, którzy osiągają przychody z umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej
    • ustawy o podatku tonażowym
    • ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Osoba samotnie wychowująca dzieci, która spełnia powyższe warunki może – na swój wniosek – określić podatek w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy swoich dochodów. Do dochodów tej osoby nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w ustawie (np. od wygranych w grach liczbowych, dywidend, odsetek od lokat bankowych, itp.) oraz nie dolicza się dochodów uzyskanych przez pełnoletnie dziecko.

Pełnoletnie dziecko, które w roku podatkowym uzyskało dochody podlegające opodatkowaniu, samodzielnie składa zeznanie podatkowe o wysokości dochodów osiągniętych od dnia uzyskania pełnoletności bez względu na ich wysokość.

Zasady i sposób opodatkowania dochodów małżonków oraz osób samotnie wychowujących dzieci, mają zastosowanie również do:

  • małżonków, którzy mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie, które należy do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
  • małżonków, z których jeden podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce a drugi ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie, które należy do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
  • osób samotnie wychowujących dzieci, które mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie, które należy do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

jeżeli osiągnęli, podlegające opodatkowaniu w Polsce, przychody w wysokości łącznie co najmniej 75% całkowitego przychodu osiągniętego przez oboje małżonków (osobę samotnie wychowującą dzieci) w danym roku podatkowym i udokumentowali certyfikatem rezydencji miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

Aby ww. osoby mogły skorzystać z opodatkowania dochodów w sposób przewidziany dla małżonków, wdów i wdowców albo dla osób samotnie wychowujących dzieci, musi istnieć podstawa prawna, która wynika z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Polska, do uzyskania przez urząd informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym osoba ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

Na prośbę organów podatkowych małżonkowie oraz osoby samotnie wychowujące dzieci, dokumentują wysokość całkowitych przychodów osiągniętych w danym roku podatkowym, tj. przedstawiają:

  • zaświadczenie wydane przez organ podatkowy innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub innego państwa, które należy do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej, w którym osoby te mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych,
  • lub inny dokument, który potwierdza wysokość całkowitych przychodów osiągniętych w danym roku podatkowym.

Opodatkowanie w sposób przewidziany w art. 29 ust. 4 ustawy PIT

Podatnik

Małżonek

Podatnicy, którzy miejsce zamieszkania dla celów podatkowych mają w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej (udokumentowane certyfikatem rezydencji), mogą – na wniosek wyrażony w zeznaniu – uzyskane w roku podatkowym przychody, które podlegają opodatkowaniu w Polsce zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkować przy zastosowaniu skali podatkowej. W tym przypadku pobrany od tych przychodów zryczałtowany podatek dochodowy traktuje się na równi z pobraną przez płatnika zaliczką na podatek dochodowy.

Zasadę tę stosuje się, jeżeli istnieje podstawa prawna, która wynika z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Polska, do uzyskania przez urząd informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

Podatnicy, którzy rozliczają się wspólnie z małżonkiem wypełniają zarówno pozycje „podatnik”, jak również pozycje „małżonek”.  W przypadku podatników, którzy:

  1. zaznaczyli kwadrat nr 2 – kolejność wypełnienia ww. pozycji ustalają sami podatnicy. Trzeba tylko pamiętać, że należy ją zachować we wszystkich częściach zeznania oraz w załącznikach do zeznania,
  2. zaznaczyli kwadrat nr 3 – pozycje „podatnik” wypełnia wdowa albo wdowiec.

Podatnicy, którzy rozliczają się indywidualnie albo w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci, w zeznaniu nie wypełniają pozycji „małżonek”.

Jeżeli pozycja przeznaczona do wpisywania kwoty nie będzie wypełniona – urząd skarbowy przyjmie, że podatnik wpisał „0”.

Niektóre pozycje muszą być obowiązkowo wypełnione. Dotyczy to w szczególności: identyfikatora podatkowego, sposobu opodatkowania, celu złożenia formularza, informacji o załącznikach oraz podpisu (ów) na zeznaniu.

Składając zeznanie podatkowe, trzeba pamiętać o prawidłowym wskazaniu identyfikatora podatkowego (poz. 1/2), tj. NIP albo numer PESEL. Numer PESEL wpisują do zeznania osoby objęte rejestrem PESEL, które w roku podatkowym:

  • nie prowadziły działalności gospodarczej,
  • nie były zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług,
  • nie były płatnikami (zarówno składek na ubezpieczenia społeczne/ubezpieczenie zdrowotne, jak i podatku, np. z tytułu zatrudnienia pracownika).

Osoby, które nie spełniają chociaż jednego z powyższych warunków wpisują NIP.

Załącznikami do zeznania są: PIT/O i PIT/D.

Wróć do spisu zawartości

Wynagrodzenie z pracy

Należności ze stosunku: pracy, służbowego, spółdzielczego i z pracy nakładczej, a także zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacone przez zakład pracy

  • w kol. b w poz. 35 należy wykazać sumę kwot z poz. 29 informacji PIT-11, natomiast w poz. 40 należy wykazać sumę kwot z poz. 34 informacji PIT-11. Przychodami ze stosunku pracy (stosunków pokrewnych) są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku podatkowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze, w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika przez zakład pracy, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych,
  • w kol. c w poz. 36 należy wykazać sumę kwot z poz. 30 informacji PIT-11 (patrz Ramka), natomiast w poz. 41 należy wykazać sumę kwot z poz. 35 informacji PIT-11 (patrz Uwaga), które nie mogą przekroczyć limitów określonych w ustawie,

Do obliczenia dochodu uzyskanego w 2018 r. ze stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, roczne koszty uzyskania przychodów wynoszą nie więcej niż:

  • 1 335 zł (miesięcznie 111 zł 25 gr), w przypadku gdy podatnik uzyskiwał przychody z jednego stosunku pracy (stosunków pokrewnych),
  • 2 002 zł 05 gr, w przypadku gdy podatnik uzyskiwał przychody równocześnie z więcej niż jednego stosunku pracy (stosunków pokrewnych),
  • 1 668 zł 72 gr (miesięcznie 139 zł 06 gr), w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika w roku podatkowym było położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskiwał dodatku za rozłąkę lub nie otrzymywał zwrotu kosztów dojazdu (z wyjątkiem, gdy zwrócone koszty zostały zaliczone do przychodów, które podlegają opodatkowaniu),
  • 2 502 zł 56 gr, w przypadku gdy podatnik uzyskiwał przychody równocześnie z więcej niż jednego stosunku pracy (stosunków pokrewnych), a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika było położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskiwał dodatku za rozłąkę lub nie otrzymywał zwrotu kosztów dojazdu (z wyjątkiem, gdy zwrócone koszty zostały zaliczone do przychodów, które podlegają opodatkowaniu).

Jeżeli wyżej wymienione roczne koszty uzyskania przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej są niższe od wydatków na dojazd do zakładu lub zakładów pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, pracownik wykazuje w zeznaniu wysokość wydatków faktycznie poniesionych, udokumentowanych wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.

Powyższej zasady nie stosuje się w przypadku, gdy pracownik otrzymywał zwrot kosztów dojazdu (z wyjątkiem, gdy zwrócone koszty zostały zaliczone do przychodów, które podlegają opodatkowaniu).

Wróć do spisu zawartości

Wynagrodzenie z praw autorskich, do których stosuje się 50% koszty uzyskania przychodów

Podatnikowi, który uzyskuje przychody ze stosunku pracy i korzysta w stosunku do tych przychodów z praw autorskich lub z praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, przysługują 50% koszty uzyskania przychodów.

Koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone w danym miesiącu przez płatnika – ze środków podatnika – składki na ubezpieczenia społeczne wymienione w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit.b ustawy o PIT, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Roczne 50% koszty uzyskania przychodów ze wszystkich tytułów określonych w art. 22 ust. 9 pkt 1–3 ustawy o PIT (suma kwot z poz. 41 i 56), nie mogą przekroczyć kwoty 85 528 zł.

Jesli faktycznie poniesione koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej (z limitem rocznym wynoszącym 85 528 zł), wówczas podatnik może przyjąć koszty w wysokości faktycznie poniesionych i udokumentowanych wydatków (art. 22 ust. 10 i 10a ustawy o PIT).

50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT, dotyczą wyłącznie przychodów z tytułu:

  1. działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, literatury, sztuk plastycznych, wzornictwa przemysłowego, muzyki, fotografiki, twórczości audialnej i audiowizualnej, programów komputerowych, gier komputerowych, teatru, kostiumografii, scenografii, reżyserii, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa;
  2. działalności artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej, estradowej, tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki i instrumentalistyki;
  3. produkcji audialnej i audiowizualnej;
  4. działalności publicystycznej;
  5. działalności muzealniczej w dziedzinie wystawienniczej, naukowej, popularyzatorskiej, edukacyjnej oraz wydawniczej;
  6. działalności konserwatorskiej;
  7. prawa zależnego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1191 z późn. zm.), do opracowania cudzego utworu w postaci tłumaczenia;
  8. działalności badawczo-rozwojowej, naukowej, naukowo-dydaktycznej, badawczej, badawczo-dydaktycznej oraz prowadzonej w uczelni działalności dydaktycznej.

Dochód oblicza się jako różnicę sumy przychodów i kosztów uzyskania przychodów.

Stratę oblicza się jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów.

Należy wykazać sumę zaliczek pobranych przez płatnika (ów) od dochodów ze stosunku pracy (stosunków pokrewnych). 

Wróć do spisu zawartości

Emerytury, renty

Emerytury – renty oraz inne krajowe świadczenia, o których mowa w art. 34 ust. 7 ustawy

w kol. b i kol. d należy wykazać łączną kwotę świadczeń emerytalnych (w tym emerytur kapitałowych) i rentowych (w tym renty strukturalne, renty socjalne) wraz ze wzrostami i dodatkami (z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków do rent rodzinnych dla sierot zupełnych), a także świadczenia przedemerytalne, zasiłki przedemerytalne oraz nauczycielskie świadczenia kompensacyjne, wypłacone przez organ rentowy (poz. 38 PIT-40A i PIT-11A). Kwoty wykazane w kol. b należy wpisać w odpowiednich pozycjach w kol. d (w przypadku ww. świadczeń przychód równa się dochodowi),

podatnicy nie wypełniają kol. c i kol. e,

w kol. f należy wykazać sumę zaliczek pobranych przez płatnika(ów). Zaliczka ta wykazywana jest w poz. 50 PIT-40A oraz w poz. 39 PIT-11A.

Wróć do spisu zawartości

Umowy o dzieło i zlecenia

Działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 13 ustawy (w tym umowy o dzieło i zlecenia)

W kol. b należy wykazać sumę przychodów z tego źródła (poz. 49 i 53 informacji PIT-11, poz. 52, 56 i 60 informacji IFT-1/IFT-1R oraz kwotę obliczoną na podstawie informacji PIT-R).

Informacja dla podatników, którzy otrzymali PIT-R („Informacja o wypłaconych podatnikowi kwotach z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich”) od więcej niż jednego płatnika.

W 2018 r. diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby, które wykonują czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego do wysokości, która nie przekracza (łącznie od wszystkich płatników) miesięcznie 3 000 zł. Nadwyżka ponad tę kwotę jest opodatkowana.

Każdy podatnik, który otrzymał więcej niż jedną informację PIT-R, sumuje kwoty korzystające ze zwolnienia w danym miesiącu roku podatkowego (np. suma kwot dotycząca stycznia z kol. d części D otrzymanych informacji PIT-R, odpowiednio suma kwot dotycząca lutego z kol. d części D otrzymanych informacji PIT-R, itd.).

Jeżeli zsumowana dla danego miesiąca kwota przekracza 3000 zł, nadwyżkę ponad tę kwotę z poszczególnych miesięcy podatnik wykazuje w wierszu 3 części C zeznania.

W kol. c należy wykazać sumę kosztów uzyskania przychodów. Kwota kosztów uwzględniona przez płatnika wykazywana jest w poz. 50 i 54 informacji PIT-11.

Od przychodów:

  • z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, jak również przychodów z uprawiania sportu, stypendiów sportowych oraz sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych,
  • z działalności polskich arbitrów, którzy uczestniczą w procesach arbitrażowych z partnerami zagranicznymi,
  • osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności (na przykład przychodów biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym) oraz płatników i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychodów z udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej,
  • z umów zlecenia i z umów o dzieło

koszty uzyskania przychodów przysługują w wysokości 20% przychodu, pomniejszonego o potrącone przez płatnika ze środków podatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia społeczne wymienione w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o PIT, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania podanej normy procentowej (20%), koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych.

Od przychodów otrzymywanych przez osoby, które:

  • pełnią obowiązki społeczne lub obywatelskie,
  • należą do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych,
  • wykonują działalność na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze

roczne koszty uzyskania przychodów (z każdego z wyżej wymienionych tytułów) wynoszą nie więcej niż 1 335 zł (miesięcznie 111 zł 25 gr). Jeżeli podatnik tego samego rodzaju przychody uzyskiwał od więcej niż jednego podmiotu albo od tego samego podmiotu, ale z tytułu kilku stosunków prawnych, roczne koszty uzyskania przychodu nie mogą w 2018 r. przekroczyć 2 002 zł 05 gr.

W kol. d należy obliczyć dochód jako różnicę sumy przychodów (kol. b) i kosztów uzyskania przychodów (kol. c),

W kol. e stratę oblicza się, jeżeli koszty uzyskania przychodów (kol. c) przekraczają sumę przychodów (kol. b),

W kol. f należy wykazać sumę zaliczek pobranych przez płatnika(ów) (poz. 52 i 56 informacji PIT-11 oraz poz. 54, 58, 62 informacji IFT-1/IFT-1R).

Wróć do spisu zawartości

Prawa majątkowe

Prawa autorskie i inne prawa, o których mowa w art. 18 ustawy

W kol. b w poz. 50 należy wykazać sumę przychodów, do których nie mają zastosowania koszty uzyskania przychodów ustalone według normy procentowej (50%), natomiast w poz. 55 należy wykazać sumę przychodów, do których podatnik stosuje 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 1–3 ustawy o PIT (kwota przychodów, do których płatnik zastosował 50% koszty uzyskania przychodów wykazywana jest w poz. 60 informacji PIT-11 i poz. 48 informacji IFT-1/IFT-1R).

Za przychody z praw majątkowych uważa się w szczególności: przychody z praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw,

W kol. c w poz. 51 należy wykazać faktycznie poniesione koszty uzyskania przychodów wykazanych w poz. 50, a w poz. 56 należy wykazać 50% koszty uzyskania przychodów wykazanych w poz. 55 (kwota kosztów uwzględniona przez płatnika wykazywana jest w poz. 61 informacji PIT-11).

Koszty uzyskania przychodów z tytułu:

  • zapłaty twórcy za przeniesienie prawa własności wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego – w wysokości 50% uzyskanego przychodu (art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy o PIT),
  • opłaty licencyjnej za przeniesienie prawa stosowania wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego, otrzymanej w pierwszym roku trwania licencji od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną – w wysokości 50% uzyskanego przychodu (art. 22 ust. 9 pkt 2 ustawy o PIT),
  • korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami – w wysokości 50% uzyskanego przychodu. Koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód (art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT)
W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 1–3 ustawy o PIT, nie mogą przekroczyć kwoty 85 528 zł.

Jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe przyjmuje się wysokość kosztów faktycznie poniesionych.

Do kosztów tych zalicza się również:

  • koszty poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, w którym został uzyskany odpowiadający im przychód
  • oraz koszty poniesione w roku złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania (art. 22 ust. 5 i ust. 5a pkt 2 ustawy o PIT).

Aby odliczyć koszty faktycznie poniesione, trzeba mieć dokumenty, które potwierdzają wysokość poniesionych wydatków. Są to przykładowo rachunki, faktury i inne dowody, które dokumentują wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Wszelkie dokumenty związane z rozliczeniem podatkowym należy przechowywać do chwili przedawnienia się zobowiązania podatkowego.

W kol. d należy obliczyć dochód jako różnicę sumy przychodów (kol. b) i kosztów uzyskania przychodów (kol. c),

W kol. e stratę oblicza się, jeżeli koszty uzyskania przychodów (kol. c) przekraczają sumę przychodów (kol. b),

W kol. f należy wykazać sumę zaliczek pobranych przez płatnika(ów) (poz. 59 informacji PIT-11 i poz. 50 informacji IFT-1/IFT-1R).

Wróć do spisu zawartości

Inne przychody

Inne źródła, niewymienione wypełniają podatnicy, którzy:

  1. za pośrednictwem płatnika(ów) uzyskali przychody m.in. w postaci:
    • należności z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną,
    • zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego,
    • należności za pracę tymczasowo aresztowanych oraz skazanych,
    • świadczeń wypłaconych z Funduszów: Pracy oraz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
    • stypendium, w tym stypendium, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 40b ustawy o PIT, w wysokości, która przekracza kwotę korzystającą ze zwolnienia od podatku,
    • świadczeń integracyjnych i motywacyjnej premii integracyjnej, przyznanych na podstawie ustawy o zatrudnieniu socjalnym,
    • należności wynikającej z umowy aktywizacyjnej,
    • świadczeń pieniężnych z praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. z 2018 r. poz. 1244),
  2. otrzymali PIT-11 lub PIT-8C(8), z wypełnioną częścią „Informacja o wysokości przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy”,
  3. wykazują kwoty uprzednio odliczone od dochodu z tytułu wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe lub budownictwo wielorodzinne na wynajem, do których utracili prawo, tj. w przypadku:
    • wycofania ze spółdzielni mieszkaniowej wkładu mieszkaniowego lub budowlanego, wniesionego od 1 stycznia 1992 r.,
    • całkowitej zmiany przeznaczenia lokalu lub budynku z mieszkalnego na użytkowy,
    • otrzymania zwrotu uprzednio odliczonych wydatków,
    • wycofania z kasy mieszkaniowej zgromadzonych oszczędności, z wyjątkiem gdy wycofana kwota, po określonym w umowie o kredyt kontraktowy okresie systematycznego oszczędzania, została wydatkowana zgodnie z celami systematycznego oszczędzania na rachunku prowadzonym przez kasę,
    • przeniesienia uprawnienia do rachunku oszczędnościowo-kredytowego na rzecz osób trzecich, z wyjątkiem dzieci własnych lub przysposobionych,
    • zaistnienia zdarzeń dotyczących utraty prawa do ulgi z tytułu budownictwa wielorodzinnego na wynajem, o których mowa w art. 7 ust. 14 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1104, z późn. zm.),
  4. doliczają do dochodu kwoty poprzednio odliczone od dochodu albo podstawy opodatkowania w związku z otrzymaniem w roku podatkowym zwrotu (w całości lub w części) odliczonych kwot (np. darowizny, składki na ubezpieczenia społeczne),
  5. opodatkowują przy zastosowaniu skali podatkowej przychody wymienione w art. 29 ust. 1 ustawy o PIT, a nie zostały one zakwalifikowane do źródeł wymienionych w wierszach od 1 do 4.

Doliczenie z tytułu, o którym mowa w pkt 3 i 4, podatnicy umieszczają w kol. b i odpowiednio w kol. d, na podstawie zeznań podatkowych złożonych za lata ubiegłe.

W kol. b należy wykazać sumę przychodów ze źródeł wymienionych w pkt 1 i 2 (poz. 36, 43, 46, 62, 66 i 81 informacji PIT-11, poz. 40 informacji PIT-11A, poz. 30 informacji PIT-8C(8) oraz stypendium, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 40b ustawy o PIT, w kwocie, która stanowi nadwyżkę ponad kwotę korzystającą ze zwolnienia od podatku, obliczoną na podstawie poz. 82 informacji PIT-11 oraz poz. 31 informacji PIT-8C(8)), kwoty uprzednio odliczone od dochodu albo od podstawy opodatkowania, o których mowa w pkt 3 i 4.

W kol. c należy wykazać przysługujące koszty uzyskania przychodów. Koszty uwzględnione przez płatnika (od należności wynikającej z umowy aktywizacyjnej) wykazywane są w poz. 63 informacji PIT-11. Koszty uzyskania przychodów nie przysługują od przychodów z tytułu:

  • należności z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną
  • zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego
  • należności za pracę tymczasowo aresztowanych oraz skazanych,
  • świadczeń z Funduszów: Pracy oraz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
  • stypendiów,
  • świadczeń integracyjnych i motywacyjnej premii integracyjnej, przyznanych na podstawie ustawy o zatrudnieniu socjalnym,
  • świadczeń pieniężnych z praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. z 2018 r. poz. 1244),

W kol. d należy obliczyć dochód jako różnicę sumy przychodów (kol. b) i kosztów uzyskania przychodów (kol. c),

W kol. e stratę oblicza się, jeżeli koszty uzyskania przychodów (kol. c) przekraczają sumę przychodów (kol. b),

Informacja dla podatników, którzy w 2018 r. pobierali stypendium w całości lub w części zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40b ustawy.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 40b ustawy o PIT wolne od podatku są:

  • stypendia dla uczniów i studentów, których wysokość i zasady udzielania zostały określone w uchwale organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego,
  • oraz stypendia dla uczniów i studentów przyznane przez organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, na podstawie regulaminów zatwierdzonych przez organy statutowe udostępnianych do publicznej wiadomości za pomocą Internetu, środków masowego przekazu lub wykładanych (wywieszanych) dla zainteresowanych w pomieszczeniach ogólnie dostępnych

– do kwoty, która nie przekracza w roku podatkowym 3 800 zł.

Płatnicy wykazują stypendium w poz. 82 informacji PIT-11 oraz w części E informacji PIT-8C(8).
Podatnicy, którzy otrzymali informację PIT-8C(8) z wypełnioną częścią E lub informację PIT-11 z wypełnioną poz. 82 w kol. b części C zeznania sumują kwoty z poz. 82 otrzymanej informacji PIT-11 i z poz. 31 otrzymanej informacji PIT-8C(8). Od tej sumy odejmują kwotę 3 800 zł. Różnicę wykazują w kol. b części C zeznania.

Jeżeli obliczona różnica jest liczbą ujemną nie jest wykazywana w zeznaniu.

W kol. f należy wykazać sumę zaliczek pobranych przez płatnika(ów) (poz. 38, 45, 48, 65 i 69 informacji PIT-11, poz. 34 informacji PIT-8C(8), poz. 41 informacji PIT-11A).

Wróć do spisu zawartości

Informacja o niektórych dochodach kapitałowych

Wypełniają podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o PIT, którzy uzyskali dochody (przychody) z odsetek i dyskonta papierów wartościowych, z dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych lub z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, od których podatek został pobrany przez płatnika zgodnie z art. 30a ust. 2a ustawy.

Wróć do spisu zawartości

Doliczenia do podatku

Obowiązek wykazania i doliczenia kwot uprzednio odliczonych od podatku wynika z postanowień art. 6 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. poz. 1509, z późn. zm.), art. 12 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1956, z późn. zm.), art. 14 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1588, z późn. zm.) oraz art. 45 ust. 3a ustawy.

W konsekwencji wypełniają podatnicy, którzy m.in.:

  1. skorzystali z odliczeń od podatku z tytułu wydatków poniesionych na własne potrzeby mieszkaniowe, a następnie w roku podatkowym:
    • wycofali ze spółdzielni wniesiony wkład mieszkaniowy lub budowlany
    • w całości zmienili przeznaczenie lokalu lub budynku z mieszkalnego na użytkowy,
    • otrzymali zwrot odliczonych wydatków po roku, w którym dokonali odliczeń, z wyjątkiem gdy zwrócone kwoty zostały zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu,
    • wycofali oszczędności z kasy mieszkaniowej, z wyjątkiem, gdy wycofaną kwotę po określonym w umowie o kredyt kontraktowy okresie systematycznego oszczędzania wydatkowali zgodnie z celami systematycznego oszczędzania na rachunku prowadzonym przez tę kasę,
    • przenieśli uprawnienia do rachunku oszczędnościowo-kredytowego na rzecz osób trzecich, z wyjątkiem dzieci własnych lub przysposobionych
    • zbyli grunt lub prawo wieczystego użytkowania gruntu,
  2. doliczają do podatku kwoty poprzednio odliczone od podatku w związku z otrzymaniem w roku podatkowym zwrotu (w całości lub w części) odliczonych kwot (np. składek na ubezpieczenie zdrowotne).

Wróć do spisu zawartości

Ulgi i odliczenia

Ulga na dzieci

Prawo do ulgi przysługuje podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych, który uzyskuje dochody opodatkowane na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej.

Za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik w stosunku do małoletniego dziecka

  • wykonywał władzę rodzicielską,
  • pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
  • sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą

podlega odliczeniu od podatku kwota w wysokości:

  • 92,67 zł na pierwsze i drugie dziecko (za cały rok 1 112,04 zł na każde dziecko),
  • 166,67 zł na trzecie dziecko (za cały rok 2 000,04 zł),
  • 225,00 zł na czwarte i każde kolejne dziecko (za cały rok 2 700,00 zł na dziecko).

Odliczenie nie przysługuje, jeżeli podatnik wykonywał władzę rodzicielską, pełnił funkcję opiekuna prawnego lub sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej wyłącznie w stosunku do jednego małoletniego dziecka i jednocześnie dochody podatnika:

  1. który pozostawał przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka - przekroczyły w roku podatkowym kwotę 112 000 zł,
  2. który nie pozostawał w związku małżeńskim (w tym również przez część roku podatkowego) - przekroczyły w roku podatkowym kwotę 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4 ustawy, do którego ma zastosowanie kwota dochodu w wysokości 112 000 zł.

Za dochody, o których mowa powyżej, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c ustawy, pomniejszone o kwotę składek na ubezpieczenia społeczne, które podatnik - zapłacił lub potrąconych przez płatnika ze środków podatnika w roku podatkowym.

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych, którzy pozostają w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Jeżeli w tym samym miesiącu w stosunku do dziecka wykonywana była władza rodzicielska, pełniona funkcja opiekuna prawnego lub rodziny zastępczej, to za ten miesiąc każdy z podatników może odliczyć 1/30 przysługującej kwoty odliczenia za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Na powyższych zasadach z odliczenia może również skorzystać podatnik, który – w związku z wykonywaniem ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej – utrzymywał w roku podatkowym pełnoletnie dziecko, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy, tj.:

  • które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywało zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
  • do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkole, o której mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie - jeżeli w roku podatkowym nie uzyskało dochodów, które podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę 3 089 zł, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Z odliczenia nie mogą korzystać podatnicy, których dzieci prowadzą działalność gospodarczą opodatkowaną przy zastosowaniu 19% stawki podatkowej lub na zasadach tzw. ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych lub karty podatkowej, lub też podlegają przepisom ustawy o podatku tonażowym lub ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W części C formularza PIT/O podatnik, który rozlicza się indywidualnie w poz. 39 (a w przypadku łącznego opodatkowania dochodów małżonków – ewentualnie także małżonek w poz. 40) wpisuje kwotę ulgi na dzieci odliczaną w zeznaniu podatkowym.

Ponadto, w części E formularza PIT/O podatnik, podaje numer PESEL dziecka, a w przypadku braku tego numeru – imię, nazwisko oraz datę urodzenia dziecka. Jednocześnie wpisuje liczbę miesięcy, za które przysługuje mu odliczenie, oraz kwotę przysługującego odliczenia z tytułu ulgi na dzieci.

Wróć do spisu zawartości

Zwrot z tytułu niewykorzystanej ulgi na dzieci

Wypełniają podatnicy, którzy występują o dodatkowy zwrot z tytułu ulgi na dzieci na zasadach określonych w art. 27f ust. 8–10 ustawy.

W poz. 116 i 117 podatnicy wykazują kwoty składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz art. 27b ust. 1 i 2 ustawy, tj. zapłaconych w roku podatkowym i które podlegają odliczeniu (wykazanych przez płatnika lub samodzielnie wpłaconych do ZUS lub zagranicznych systemów ubezpieczeń), pomniejszonych o składki odliczone w PIT-36L, w PIT-28 lub wykazane jako odliczone w PIT-16A lub PIT-19A.

W poz. 118 i 119 podatnicy wykazują różnicę między kwotą przysługującego odliczenia z tytułu ulgi na dzieci, a kwotą ulgi na dzieci już odliczoną od podatku w części F zeznania.

Poz. 119 wypełnia się jedynie w przypadku łącznego opodatkowania dochodów małżonków.

W poz. 120 należy wykazać przysługującą kwotę różnicy, która stanowi sumę kwot z poz. 118 i 119 w wysokości nieprzekraczającej sumy kwot składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne wykazanych w poz. 116 i 117.

W przypadku obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka, rodziców zastępczych, którzy pozostają w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy i składają odrębne zeznania PIT-36 albo PIT-37, suma kwot z poz. 120 PIT-37 i poz. 327 PIT-36, każdego z małżonków, nie może przekroczyć sumy kwot z poz. 116 i 117.

W poz. 121 wykazuje się sumę kwot z poz. 115 (nadpłatę) i poz. 120 (przysługującą kwotę różnicy).

Wróć do spisu zawartości

Składki na ubezpieczenie społeczne

Wypełniają podatnicy, dokonujący odliczeń z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne.

Odliczeniu podlegają składki określone w przepisach ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1778, z późn. zm.):

  • potrącone w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe. W przypadku podatników, którzy osiągają przychody z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni, która zajmującej się produkcją rolną, tylko w części obliczonej od przychodu podlegającego opodatkowaniu - kwotę potrąconych składek płatnik wykazuje w poz. 70 informacji PIT-11,
  • zapłacone w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących - jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Odliczeniu podlegają również składki zapłacone w roku podatkowym ze środków podatnika na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne podatnika lub osób z nim współpracujących, zgodnie z przepisami dotyczącymi obowiązkowego ubezpieczenia społecznego obowiązującymi w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Konfederacji Szwajcarskiej.

Warunkiem odliczenia tych składek jest istnienie podstawy prawnej, która wynika z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik opłacał składki na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne.

Nie podlegają odliczeniu od dochodu składki na ubezpieczenia społeczne:

  • odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c ustawy,
  • odliczone od przychodów na podstawie przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym,
  • zaliczone do kosztów uzyskania przychodów,
  • zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie,
  • których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku,
  • których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska,
  • zapłacone i odliczone w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, lub w Konfederacji Szwajcarskiej od dochodu (przychodu) albo podatku osiągniętego w tym państwie, albo od podatku na podstawie art. 27b ust. 1 pkt 2 ustawy.
Kwotę wydatków z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

Kwoty składek na ubezpieczenia społeczne wyrażone w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia wydatku.

Kwota odliczanych składek na ubezpieczenia społeczne nie może przekroczyć kwoty dochodu. Odpowiednio kwota odliczanych składek na ubezpieczenia społeczne nie może przekroczyć kwoty dochodu.

Wróć do spisu zawartości

Składki na ubezpieczenie zdrowotne

Wypełniają podatnicy, którzy korzystają z odliczenia od podatku składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Odliczeniu od podatku podlegają składki na ubezpieczenie zdrowotne, określone w art. 27b ustawy, tj.:

  1. składki na ubezpieczenie zdrowotne, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1510, z późn. zm.):
    1. opłacone w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami tej ustawy,
    2. pobrane w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych; kwotę składek pobranych przez płatnika i podlegających odliczeniu na ubezpieczenie zdrowotne płatnik wykazuje w poz. 72 informacji PIT-11 oraz w poz. 43 PIT-40A i PIT-11A,
  2. składki zapłacone w roku podatkowym ze środków podatnika na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne podatnika lub osób, które  z nim współpracują, zgodnie z przepisami dotyczącymi obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego, które obowiązują w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, lub w Konfederacji Szwajcarskiej.

Nie podlegają odliczeniu od podatku składki na ubezpieczenie zdrowotne:

  • odliczone, na podstawie przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym,
  • odliczone od podatku obliczonego zgodnie z art. 30c ustawy,
  • których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Odliczenie na podstawie art. 27b ust. 1 pkt 2 ustawy (tzw. składki zagraniczne), stosuje się, pod warunkiem że:

  1. podstawą wymiaru tych składek nie jest dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska,
  2. składka na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne zapłacona w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Konfederacji Szwajcarskiej nie została odliczona od dochodu (przychodu) albo podatku w tym państwie, albo nie została odliczona na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 2a ustawy,
  3. istnieje podstawa prawna, która wynika z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik opłacał składki na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne.
Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki (dotyczy to zarówno składek krajowych jak i zagranicznych).
Kwotę wydatków z tytułu składki na ubezpieczenie zdrowotne ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

Kwoty składek na ubezpieczenie zdrowotne wyrażone w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia wydatku.

Odliczenie z tytułu składki na ubezpieczenie zdrowotne nie może przekroczyć sumy kwot z poz. 105 i 106. W przypadku łącznego opodatkowania dochodów małżonków suma odliczeń wykazanych w poz. 107 i 108 nie może przekroczyć sumy kwot z poz. 105 i 106.

Wróć do spisu zawartości

Ulga rehabilitacyjna

Wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesione w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne (art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy).

Za ww. wydatki uważa się wydatki poniesione na:

  • adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
  • przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb, które wynikają z niepełnosprawności,
  • zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych, które są niezbędne w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb, które wynikają z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego,
  • zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb, które wynikają z niepełnosprawności,
  • odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym,
  • odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne,
  • opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa – w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2 280 zł,
  • utrzymanie psa asystującego, o którym mowa w ustawie o rehabilitacji zawodowej, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2 280 zł,
  • opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa,
  • opłacenie tłumacza języka migowego,
  • kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku życia,
  • leki – w wysokości, która stanowi różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeżeli lekarz specjalista stwierdził, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki stale lub czasowo,
  • odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:
    • osoby niepełnosprawnej – karetką transportu sanitarnego,
    • osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 – również innymi środkami transportu niż karetką transportu sanitarnego,
  • używanie samochodu osobowego, który stanowi własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16 roku życia – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym 2 280 zł,
  • odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:
    • na turnusie rehabilitacyjnym,
    • w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych,
    • na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku życia.

Odliczeniu nie podlegają te z ww. wydatków, które zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Jeżeli wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Warunkiem odliczenia ww. wydatków jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek, dokumentów stwierdzających ich poniesienie oraz jednego z niżej wymienionych orzeczeń:

  1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach,
  2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną,
  3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów,
  4. orzeczenia o niepełnosprawności, wydanego przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

W przypadku odliczeń ograniczonych limitem w wysokości 2 280 zł (np. z tytułu utrzymania psa asystującego, opłacenia przewodnika osoby niewidomej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa) nie jest wymagane posiadanie dokumentów, które stwierdzają ich wysokość, jednakże na żądanie organów podatkowych podatnik jest obowiązany przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

  • wskazać z imię i nazwisko osób, które opłacono w związku z pełnieniem przez nie funkcji przewodnika;
  • okazać certyfikat, który potwierdza status psa asystującego.

Odliczeń z tytułu wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych mogą dokonywać również podatnicy, na których utrzymaniu są następujące osoby niepełnosprawne:

  • współmałżonek,
  • dzieci własne i przysposobione,
  • dzieci obce przyjęte na wychowanie,
  • pasierbowie,
  • rodzice,
  • rodzice współmałżonka,
  • rodzeństwo,
  • ojczym,
  • macocha,
  • zięciowie i synowe

– jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekroczyły kwoty 12 357,60 zł.

Do dochodów tych nie zalicza się zasiłku pielęgnacyjnego oraz alimentów na rzecz dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 ustawy, tj.:

  1. małoletnich,
  2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
  3. do ukończenia 25 roku życia uczących się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów, które podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę 3 089 zł, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Wróć do spisu zawartości

Ulga na internet

Wydatki z tytułu użytkowania sieci Internet (art. 26 ust. 1 pkt 6a ustawy).

Odliczenie z tytułu użytkowania sieci Internet przysługuje podatnikowi wyłącznie w kolejno po sobie następujących 2 latach podatkowych, jeżeli w okresie poprzedzającym te lata nie korzystał z tego odliczenia.

Odliczeniu podlegają wydatki poniesione przez podatnika z tytułu użytkowania sieci Internet, niezależnie od miejsca w którym się z niej korzysta jak i formy dostępu, np. w domu (łącze stałe, bezprzewodowe, w tym za pomocą urządzeń mobilnych) jak i w kawiarence internetowej.

Ulga jest limitowana. Maksymalne odliczenie podatnika w skali całego roku nie może przekroczyć 760 zł.Odliczenie stosuje się, pod warunkiem posiadania dokumentów, które stwierdzają ich poniesienie, np. faktury w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług.

W zeznaniu podatkowym za 2018 r. z ulgi internetowej może skorzystać podatnik, który z tego odliczenia korzysta po raz pierwszy lub po raz pierwszy skorzystał z niego za rok 2017.

Zgodnie z art. 26 ust. 13a ustawy, wydatki na cele określone w art. 26 ust. 1 ustawy, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 2157, z późn. zm.) albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Wróć do spisu zawartości

Ulga uczniowska

Wypełniają osoby, które korzystają z odliczeń od podatku.

Ulga za wyszkolenie uczniów lub z tytułu zatrudnienia pracowników w celu przygotowania zawodowego, przyznana na podstawie decyzji.

Podstawa prawna:

  • art. 13 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1956, z późn. zm.),
  • art. 4 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz ustawy – Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. poz. 1958, z późn. zm.).

Z ulgi uczniowskiej mogą korzystać podatnicy, którym ulga ta została przyznana na podstawie decyzji wydanej przez organ podatkowy.

Wróć do spisu zawartości

Umowa aktywizacyjna

Składki na ubezpieczenia społeczne opłacone przez osobę prowadzącą gospodarstwo domowe z tytułu zawarcia umowy aktywizacyjnej z osobą bezrobotną (art. 27e ustawy, w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.).

Zgodnie z art. 27e ustawy, w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r., odliczenie przysługuje osobie, która prowadzi gospodarstwo domowe, która zgodnie z przepisami o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy zawarła umowę aktywizacyjną z osobą bezrobotną w celu wykonywania pracy zarobkowej w gospodarstwie domowym i poniosła z tego tytułu wydatki z własnych środków na opłacenie składek na ubezpieczenia społeczne.

Odliczenie przysługuje po każdym okresie 12 miesięcy nieprzerwanego trwania tej umowy, pod warunkiem, że:

  • zawarta umowa aktywizacyjna została zarejestrowana w powiatowym urzędzie pracy, a fakt jej zawarcia został potwierdzony zaświadczeniem,
  • poniesione wydatki zostały udokumentowane dowodami stwierdzającymi ich poniesienie.

Odliczeniu podlegają wydatki poniesione przez osobę, która prowadzi gospodarstwo domowe z tytułu opłacenia z własnych środków składek na ubezpieczenia społeczne osoby zatrudnionej w ramach umowy aktywizacyjnej, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynął okres 12 miesięcy nieprzerwanego trwania umowy aktywizacyjnej.

Począwszy od 2007 r. omawiana ulga funkcjonuje wyłącznie na zasadzie praw nabytych. Stosownie do art. 1 pkt 29 i art. 11 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1588 oraz z 2008 r. poz. 1316), osoba, która prowadzi gospodarstwo domowe zachowuje prawo do odliczenia, o którym mowa w art. 27e ustawy, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r., na zasadach określonych w tej ustawie oraz w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r., z tytułu wydatków ponoszonych do końca obowiązywania umowy zawartej przed dniem 1 stycznia 2007 r. Powyższa zasada nie ma zastosowania do wydatków ponoszonych w związku z przedłużeniem umowy, o której mowa wyżej, dokonanym po dniu 31 grudnia 2006 r.

Wróć do spisu zawartości

Zwrot nienależnie pobranych świadczeń

Zwrot nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód, który podlega opodatkowaniu (w kwotach, które uwzględniają pobrany podatek), jeżeli nie zostały one potrącone przez płatnika (art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy).
Podatnicy, którzy w latach: 2013, 2014, 2015, 2016 lub 2017 dokonali zwrotu nienależnie pobranych świadczeń i kwota tych zwrotów nie znalazła pokrycia w dochodzie za te lata, mają prawo od dochodów uzyskanych w 2018 r. odliczyć tę kwotę. Odliczeniu podlegają także zwroty dokonane w roku podatkowym.

Wróć do spisu zawartości

Ulga odsetkowa

Część wypełniają podatnicy, którzy podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, którzy dokonują odliczeń z tytułu faktycznie poniesionych wydatków na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki), stosownie do postanowień art. 9 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw, w związku z art. 26b ustawy w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie z ust. 1 ww. art. 9, podatnikowi, któremu w latach 2002-2006 został udzielony kredyt (pożyczka), o którym mowa w art. 26b ustawy, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r., zwany dalej „kredytem mieszkaniowym”, przysługuje na zasadach określonych w tej ustawie oraz w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r., prawo do odliczania wydatków na spłatę odsetek:

  • od kredytu mieszkaniowego,
  • od kredytu (pożyczki) zaciągniętego na spłatę kredytu mieszkaniowego,
  • od każdego kolejnego kredytu (pożyczki) zaciągniętego na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w pkt 1 lub 2

– do upływu terminu spłaty określonego w umowie o kredyt mieszkaniowy zawartej przed 1 stycznia 2007 r., nie dłużej jednak niż do 31 grudnia 2027 r.

Kredyt mieszkaniowy, o którym mowa wyżej, to kredyt (pożyczka) udzielony bezpośrednio podatnikowi (a nie np. deweloperowi czy spółdzielni mieszkaniowej) w latach 2002-2006 na sfinansowanie inwestycji, która ma na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, związanej z:

  • budową budynku mieszkalnego albo
  • wniesieniem wkładu budowlanego lub mieszkaniowego do spółdzielni mieszkaniowej na nabycie prawa do nowo budowanego budynku mieszkalnego albo lokalu mieszkalnego w takim budynku, albo
  • zakupem nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej, albo
  • nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstanie samodzielne mieszkanie spełniające wymagania określone w przepisach prawa budowlanego.

W ramach ulgi odsetkowej odliczeniu podlegają zarówno faktycznie spłacone odsetki od kredytu (pożyczki) mieszkaniowej, jak i od kredytu (pożyczki) zaciągniętego na spłatę kredytu (pożyczki) mieszkaniowego oraz od każdego kolejnego kredytu (pożyczki) zaciągniętego na spłatę ww. zobowiązań.

W przypadku, gdy kredyt (pożyczka) – udzielony podatnikowi na spłatę kredytu (pożyczki) mieszkaniowego lub kredytu (pożyczki) zaciągniętego na spłatę kredytu (pożyczki) mieszkaniowego oraz każdego kolejnego kredytu (pożyczki) zaciągniętego na spłatę ww. zobowiązań – stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tym przepisie zobowiązań kredytowych (pożyczkowych), odliczeniu podlegają wyłącznie odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki) zaciągniętego na spłatę kredytu (pożyczki) mieszkaniowego oraz każdego kolejnego kredytu (pożyczki) zaciągniętego na spłatę ww. zobowiązań.

Podatnik, który inwestycję mieszkaniową zakończył w roku 2018, odsetki od kredytu (pożyczki) może odliczyć po raz pierwszy w zeznaniu składanym za ten rok podatkowy, a odsetki zapłacone przed rokiem zakończenia inwestycji (jeżeli nie zostaną odliczone od dochodu za 2018 r.) może odliczyć również w następnym roku podatkowym. W tym przypadku odliczeniu podlega wyłącznie różnica między sumą odsetek przypadających do odliczenia a kwotą odsetek faktycznie odliczonych w roku, w którym podatnik dokonał pierwszego odliczenia.

Odliczenie stosuje się, jeżeli m.in.:

  • kredyt (pożyczka) mieszkaniowy został udzielony w latach 2002-2006,
  • kredyt (pożyczka) mieszkaniowy był udzielony przez podmiot uprawniony na podstawie przepisów prawa bankowego albo przepisów o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych do udzielania kredytów (pożyczek), a z umowy kredytu (pożyczki) wynika, że dotyczy on jednej z inwestycji wymienionych w oświadczeniu PIT-2K,
  • kredyt (pożyczka) udzielony na spłatę kredytu (pożyczki) mieszkaniowego lub każdego kolejnego kredytu zaciągniętego na spłatę tych kredytów zaciągnięty został w bankach lub kasach oszczędnościowo-kredytowych, które działają we wszystkich państwach Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego, jak i w Konfederacji Szwajcarskiej,
  • inwestycja dotyczy budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych, które znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przeznaczonym pod budownictwo mieszkaniowe w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w razie braku tego planu - określonym w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wydanej na podstawie obowiązujących ustaw
  • inwestycja dotyczy budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, którego budowa została zakończona nie wcześniej niż w 2002 r., a ponadto w przypadku inwestycji związanej z:
    • budową budynku mieszkalnego albo nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstanie samodzielne mieszkanie spełniające wymagania określone w przepisach prawa budowlanego – zakończenie nastąpiło przed upływem 3 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zgodnie z prawem budowlanym uzyskano pozwolenie na budowę, nadbudowę lub rozbudowę budynku na cele mieszkalne lub przebudowę (przystosowanie) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, i zostało potwierdzone określonym w przepisach prawa budowlanego pozwoleniem na użytkowanie budynku mieszkalnego, a w razie braku obowiązku jego uzyskania – zawiadomieniem o zakończeniu budowy takiego budynku,
    • wniesieniem wkładu budowlanego lub mieszkaniowego do spółdzielni mieszkaniowej na nabycie prawa do nowo budowanego budynku mieszkalnego albo lokalu mieszkalnego w takim budynku, albo związanej z zakupem nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej – została zawarta umowa o ustanowieniu spółdzielczego własnościowego lub lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego albo umowa w formie aktu notarialnego o ustanowieniu odrębnej własności lokalu mieszkalnego, o przeniesieniu na podatnika własności budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, której jedną ze stron jest podatnik,
  • odsetki:
    • zostały faktycznie zapłacone, a ich wysokość i termin zapłaty są udokumentowane dowodem wystawionym przez podmiot uprawniony na podstawie przepisów prawa bankowego albo przepisów o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych do udzielania kredytów (pożyczek),
    • nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie, chyba że zwrócone odsetki zwiększyły podstawę obliczenia podatku,
  • podatnik lub jego małżonek nie korzystał lub nie korzysta z odliczenia od dochodu (przychodu) lub podatku, z tytułu wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, przeznaczonych na: zakup gruntu lub odpłatne przeniesienie prawa wieczystego użytkowania gruntu pod budowę budynku mieszkalnego (1), budowę budynku mieszkalnego (2), wkład budowlany lub mieszkaniowy do spółdzielni mieszkaniowej (3), zakup nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej (4), nadbudowę lub rozbudowę budynku na cele mieszkalne (5), przebudowę strychu, suszarni albo przystosowanie innego pomieszczenia na cele mieszkalne oraz wykończenie lokalu mieszkalnego w nowo wybudowanym budynku mieszkalnym,do dnia zasiedlenia tego lokalu (6), systematyczne gromadzenie oszczędności na rachunku oszczędnościowo-kredytowym w banku prowadzącym kasę mieszkaniową (7).

Odliczenie obejmuje wyłącznie odsetki:

  • naliczone za okres począwszy od 1 stycznia 2002 r. i zapłacone od tego dnia,
  • od tej części kredytu (pożyczki), która nie przekracza kwoty stanowiącej iloczyn 70 m2 powierzchni użytkowej i wskaźnika przeliczeniowego 1 m2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, ustalonego dla celów obliczenia premii gwarancyjnej od wkładów na oszczędnościowych książeczkach mieszkaniowych za III kwartał roku poprzedzającego rok podatkowy, określonej na rok zakończenia inwestycji (art. 9 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw). Na 2018 r. kwota ta wynosi 325 990 zł. Zatem w sytuacji, gdy podatnik w latach 2002-2006 zaciągnął kredyt (pożyczkę) w wysokości np. 350 000 zł, i w 2018 r. zakończył inwestycję mieszkaniową, to w zeznaniu podatkowym składanym za ten rok może odliczyć od dochodu faktycznie zapłacone odsetki w części przypadającej na kredyt w kwocie 325 990 zł, czyli w takim procencie jaki uzyska z podzielenia kwoty limitowanej (325 990 zł) przez całą kwotę kredytu (350 000 zł) x 100.

Ponadto należy pamiętać, że:

  • wysokość odliczeń dotyczy łącznie obojga małżonków. Jeżeli małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu - odliczeń dokonuje się zgodnie z wnioskami zawartymi w zeznaniach rocznych, bądź od dochodu każdego z małżonków, w proporcji wskazanej we wniosku, bądź od dochodu jednego z małżonków. O tym, w jakiej części małżonkowie, którzy podlegają odrębnemu opodatkowaniu, dokonują odliczeń z tytułu odsetek od kredytów (pożyczek) mieszkaniowych w składanych przez siebie zeznaniach - wnioskują w części B.1.1.,
  • do zeznania podatkowego składanego za rok, w którym po raz pierwszy dokonuje się odliczeń w ramach ulgi odsetkowej podatnik dołącza oświadczenie, według określonego wzoru, o wysokości wszystkich poniesionych wydatków związanych z daną inwestycją, w tym o wysokości wydatków udokumentowanych fakturami wystawionymi przez podatników podatku od towarów i usług niekorzystających ze zwolnienia od tego podatku – tzw. oświadczenie PIT-2K.

W oświadczeniu tym podatnik (a w przypadku małżonków – zarówno mąż jak i żona) jest zobowiązany do podania, oprócz danych identyfikacyjnych, również:

  • roku, w którym uzyskał kredyt (pożyczkę) mieszkaniowy,
  • kwoty uzyskanego kredytu (pożyczki),
  • roku rozpoczęcia i zakończenia inwestycji mieszkaniowej, na sfinansowanie której podatnik zaciągnął kredyt (pożyczkę),
  • rodzaju prowadzonej inwestycji,
  • łącznej kwoty poniesionych wydatków związanych z daną inwestycją,
  • kwoty wydatków udokumentowanych fakturami wystawionymi przez podatników podatku od towarów i usług niekorzystających ze zwolnienia od tego podatku,

Prawa do odliczenia nie ma podatnik, który kredyt mieszkaniowy zaciągnął na warunkach określonych w ustawie z dnia 8 września 2006 r. o finansowym wsparciu rodzin w nabywaniu własnego mieszkania (Dz. U. z 2017 r. poz. 1407, z późn. zm.) – ust. 2 w ww. art. 9 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

Wyżej przytoczone informacje nie odzwierciedlają pełnego brzmienia art. 26b ustawy, obowiązującego przed 1 stycznia 2007 r., w związku z art. 9 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw.
Dlatego też przed dokonaniem odliczenia w zeznaniu wskazane jest zapoznanie się ze wszystkimi regulacjami, które dotyczą tej ulgi, zawartymi w powołanych przepisach.

Wróć do spisu zawartości

Ulgi odliczane na zasadzie praw nabytych

Odliczają podatnicy, którzy:

  • w roku podatkowym spłacili kredyt bankowy lub pożyczkę z zakładu pracy, wraz z odsetkami - otrzymanych w latach 1992-1993 na cele mieszkaniowe określone w art. 26 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym w tych latach,
  • nie ponieśli wydatków mieszkaniowych, natomiast dokonują odliczeń wydatków poniesionych i podlegających odliczeniu w latach ubiegłych, w części w jakiej wydatki te nie znalazły pokrycia w dochodzie (przychodzie) za te lata.

W poz. 17 należy wpisać rodzaj wydatku mieszkaniowego, odpowiednio w poz. 18 – kwotę dokonywanego odliczenia. Przy czym, kwota z poz. 18 nie może być wyższa niż kwota, która przysługuje na dany rok podatkowy limitu odliczeń. Limit ten oblicza się, jako różnicę limitu odliczeń przysługującego podatnikowi w okresie obowiązywania przepisów ustawy (tj. począwszy od 1992), a limitu odliczeń wykorzystanego w latach ubiegłych. W poz. 19 należy wpisać kwotę odliczenia z tytułu wydatków poniesionych w latach ubiegłych, w części w jakiej nie znalazły pokrycia w dochodzie (przychodzie) podatnika za te lata.

W poz. 17 i w poz. 18 nie należy wpisywać wydatków poniesionych w roku podatkowym na spłatę zadłużenia z tytułu zaciągniętych przez spółdzielnie mieszkaniowe, do dnia 31 maja 1992 r., kredytów na budownictwo mieszkaniowe. Ulga ta wygasła z końcem 1999 r. (odliczenie od dochodu), odpowiednio z końcem 2004 r. (odliczenie od podatku).

W części B.3. w poz. 20 podatnicy obliczają łączną kwotę wydatków na cele mieszkaniowe przypadającą do odliczenia w roku podatkowym. Podatnicy, którzy będą dokonywali odliczeń wydatków mieszkaniowych od przychodu w zeznaniu PIT-28, wypełniają poz. 21. Natomiast podatnicy, którzy będą dokonywali odliczeń od dochodu w zeznaniu PIT-36 lub odpowiednio PIT-37, wypełniają poz. 22.

W części B.3.1. małżonkowie, z wyjątkiem małżonków, w stosunku do których sąd orzekł separację, składający odrębne zeznania PIT-36, PIT-37 lub PIT-28, informują, jaką część z przysługujących im odliczeń z tytułu wydatków mieszkaniowych odliczą w zeznaniach podatkowych składanych przez każdego z małżonków.

Wróć do spisu zawartości

Kasa mieszkaniowa

Poz. 27 wypełniają podatnicy, którzy w roku podatkowym ponieśli dalsze (podlegające odliczeniu) wydatki na kontynuację systematycznego gromadzenia oszczędności w kasie mieszkaniowej.

Stosownie do postanowień art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. poz. 1509, z późn. zm.), podatnikom, którzy zawarli umowę o kredyt kontraktowy z bankiem prowadzącym kasę mieszkaniową o systematyczne gromadzenie oszczędności, według zasad określonych w przepisach o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, i przed 1 stycznia 2002 r. nabyli prawo do odliczania od podatku wydatków poniesionych na cel określony w art. 27a ust. 1 pkt 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2002 r., przysługuje, na zasadach określonych w tej ustawie, prawo do odliczania od podatku dalszych kwot wpłaconych oszczędności na kontynuację systematycznego gromadzenia oszczędności wyłącznie na tym samym rachunku oszczędnościowo-kredytowym i w tym samym banku prowadzącym kasę mieszkaniową, poniesionych od dnia 1 stycznia 2002 r., do upływu określonego przed dniem 1 stycznia 2002 r. terminu systematycznego gromadzenia oszczędności, wynikającego z umowy o kredyt kontraktowy.

Kwota odliczenia nie może przekroczyć 30% wydatków poniesionych w roku podatkowym, nie więcej jednak niż 11 340 zł.

Przy czym należy sprawdzić, czy odliczana kwota mieści się w kwocie limitu odliczeń przysługującego w roku podatkowym, obliczonej jako różnica limitu odliczeń określonego na lata obowiązywania przepisów ustawy (tj. od 1992 r.) a limitu odliczeń wykorzystanego w latach ubiegłych.

W przypadku osób, które w części B.2. dokonują również odliczeń z tytułu spłaconych w roku podatkowym odsetek od kredytu bankowego lub pożyczki z zakładu pracy, otrzymanych w latach 1992-1993 na cele mieszkaniowe (mieszczące się w pojęciu tzw. dużej ulgi budowlanej), wyżej wymieniony limit odliczeń określony na lata obowiązywania przepisów ustawy pomniejszają dodatkowo o 19% tych odsetek.

Wróć do spisu zawartości

Wydatki nieodliczone w latach poprzednich

Część C.1. wypełniają podatnicy, którzy w latach ubiegłych dokonywali odliczeń od podatku z tytułu poniesienia wydatków mieszkaniowych (w tym w ramach ulgi remontowo-modernizacyjnej) a przysługujące im odliczenie nie znalazło pokrycia w podatku za te lata.

Nieodliczona kwota zwiększa odliczenie od podatku, które przysługuje w roku podatkowym

Kwota odliczeń, które przysługują od podatku z tytułu poniesienia wydatków mieszkaniowych, która nie znalazła pokrycia w podatku obliczonym za rok podatkowy, podlega odliczeniu w latach następnych.

W części C.2. w poz. 29 podatnicy obliczają łączną kwotę odliczenia od podatku, które przysługuje w roku podatkowym.

Podatnicy, którzy będą dokonywali odliczeń z tytułu wydatków mieszkaniowych od ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w zeznaniu PIT-28, wypełniają poz. 30. Natomiast podatnicy, którzy będą dokonywali tych odliczeń od podatku w zeznaniu PIT-36 lub odpowiednio PIT-37, wypełniają poz. 31.

W części C.2.1. małżonkowie, z wyjątkiem małżonków, w stosunku do których sąd orzekł separację, którzy składają odrębne zeznania PIT-36, PIT-37 lub PIT-28, informują, jaką część z przysługujących im odliczeń z tytułu wydatków mieszkaniowych odliczą w zeznaniach podatkowych składanych przez każdego z małżonków.

Wydatki mieszkaniowe podlegają odliczeniu od podatku w zeznaniu PIT-36 albo PIT-37, jeżeli nie zostały odliczone w zeznaniu PIT-28 od ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na podstawie ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 2157, z późn. zm.).

Wróć do spisu zawartości

Indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego (IKZE)

Wpłaty na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego (IKZE) reguluje art. 26 ust. 1 pkt 2b ustawy.

W wierszu tym należy wykazać kwotę wpłat na IKZE dokonanych przez podatnika w roku podatkowym, do wysokości określonej w przepisach o indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego.

Wysokość wpłat na IKZE określona jest w art. 13a ust. 1–4 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1776). Stosownie do tych przepisów wpłaty na IKZE nie mogą przekroczyć kwoty odpowiadającej 1,2-krotności przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok określonego w ustawie budżetowej lub ustawie o prowizorium budżetowym lub w ich projektach, jeżeli odpowiednie ustawy nie zostały uchwalone.

W 2018 r. limit ten wynosi 5 331,60 zł.

Wpłaty dokonywane przez małoletniego na IKZE nie mogą przekroczyć dochodów uzyskanych przez niego w danym roku z pracy wykonywanej na podstawie umowy o pracę. Nie mogą być one również wyższe od kwoty rocznego limitu (art. 13a ust. 7 ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego).

Jeżeli w okresie od 1 stycznia 2012 r. do 31 grudnia 2012 r. oszczędzający przeniósł środki zgromadzone na indywidualnym koncie emerytalnym (IKE) na indywidualne konto (IKZE) - środki te uznaje się za wpłatę na IKZE. Wpłata ta podlegała odliczeniu od dochodu w ramach limitu, który przysługuje w roku podatkowym 2012.

Nadwyżka ponad limi odliczenia, który przysługuje w tym roku podlega odliczeniu w latach następnych. Oszczędzający musi jednak pamiętać, iż w okresie, w którym dokonuje odliczeń od dochodu środków przeniesionych z IKE na IKZE nie przysługuje mu prawo dokonywania wpłat na IKZE.

Wróć do spisu zawartości

Darowizny

Darowizny, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy, tj. darowizny przekazane na cele:

  • określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, lub równoważnym organizacjom określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego,które prowadzą działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele (art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy),
  • kultu religijnego - art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. b ustawy,
  • krwiodawstwa realizowanego przez honorowych dawców krwi na podstawie ustawy o publicznej służbie krwi, w wysokości iloczynu kwoty rekompensaty określonej przepisami wydanymi na podstawie art. 11 ust. 2 tej ustawy i litrów oddanej krwi lub jej składników - art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. c ustawy.

Prawo do odliczenia darowizny, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy, na rzecz organizacji (określonej w przepisach, które regulują działalność pożytku publicznego i obowiązują w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego), która prowadzi działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, przysługuje podatnikowi pod warunkiem:

  • udokumentowania przez podatnika oświadczeniem tej organizacji, że na dzień przekazania darowizny była ona równoważną organizacją do organizacji, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, realizującą cele określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie i prowadzącą działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych oraz
  • istnienia podstawy prawnej, która wynika z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium organizacja posiada siedzibę.

Łączna kwota odliczeń z tytułów określonych w art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty stanowiącej 6% dochodu (odpowiednio – 6% przychodu wykazywanego w PIT-28).

Jednocześnie należy pamiętać, iż odliczeniu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy, nie podlegają darowizny poniesione na rzecz osób fizycznych, a także osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, które prowadzą działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami.

Wróć do spisu zawartości

Darowizny na działalność pożytku publicznego

Co można odliczyć

Darowizny można odliczyć od podstawy opodatkowania na liczne cele, które są określone w przepisach o działalności pożytku publicznego i wolontariacie. Chodzi m.in. o wspieranie rodzin i osób w trudnej sytuacji życiowej, działalności charytatywnej i na rzecz osób niepełnosprawnych, ochrony i promocji zdrowia czy nauki, szkolnictwa wyższego i edukacji.

Kto może otrzymać darowiznę

  • organizacje pozarządowe (np. fundacje i stowarzyszenia), które nie są jednostkami sektora finansów publicznych i nie działają w celu osiągnięcia zysku oraz m.in. kościoły, stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego czy spółdzielnie socjalne

lub

  • równoważne organizacje określone w przepisach, które regulują działalność pożytku publicznego i które obowiązują w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej (UE) lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG, tj. Islandia, Liechtenstein, Norwegia), które prowadzą działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych i realizują wskazane cele.

Co można odliczyć

Odlicza się kwotę faktycznie przekazanej darowizny, nie więcej jednak niż 6% dochodu/przychodu darczyńcy.

Limit jest wspólny z odliczeniami z tytułu darowizn na cele kultu religijnego, honorowego krwiodawstwa oraz kształcenia zawodowego.

Jeżeli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane VAT, za kwotę darowizny uważa się wartość towaru plus VAT – w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o VAT z tytułu dokonania tej darowizny.

W przypadku darowizny na rzecz organizacji określonej w przepisach, które regulują działalność pożytku publicznego w innym kraju UE lub EOG, prawo do odliczenia przysługuje pod warunkiem:

  • udokumentowania przez podatnika oświadczeniem tej organizacji, że na dzień przekazania darowizny była ona równoważną organizacją do organizacji, które działają na podstawie polskich przepisów o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, realizującą wskazane cele,
  • istnienia podstawy prawnej, która wynika z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium organizacja posiada siedzibę.

Których darowizn nie można odliczyć

Nie odlicza się darowizn:

  • na rzecz osób fizycznych,
  • na rzecz osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą, która polega na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami,
  • zwróconych w jakiejkolwiek formie,
  • zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów,
  • odliczonych od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne/odliczonych od dochodu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak udokumentować darowiznę

  • dowodem wpłaty na rachunek płatniczy obdarowanego lub jego rachunek w banku inny niż rachunek płatniczy – w przypadku darowizny pieniężnej,
  • dowodem, z którego wynikają dane identyfikujące darczyńcę oraz wartość przekazanej darowizny wraz z oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu – w przypadku darowizny niepieniężnej.

Kiedy dokonać odliczenia

Realizacja odliczenia w trakcie roku podatkowego następuje przy:

  • obliczaniu zaliczek na podatek przez podatników, którzy osiągają dochody z działalności gospodarczej, z najmu, dzierżawy, które są opodatkowane przy zastosowaniu skali podatkowej,
  • obliczaniu miesięcznego (kwartalnego) ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W zeznaniu rocznym (PIT-36, PIT-37 lub PIT-28) należy wykazać kwotę (wartość) przekazanej darowizny, kwotę (wartość) odliczonej darowizny oraz dane pozwalające na identyfikację obdarowanego.

Wróć do spisu zawartości

Darowizny na cele kultu religijnego

Co można odliczyć

Odliczeniu od dochodu/przychodu podlegają darowizny przekazane na cele kultu religijnego.

Ile można odliczyć

Odlicza się kwotę faktycznie dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwotę, która stanowi 6% dochodu/przychodu darczyńcy.

Limit jest wspólny z odliczeniami z tytułu darowizn na cele określone w ustawie o działalności pożytku publicznego, z tytułu honorowego krwiodawstwa oraz na kształcenie zawodowe.

Jeżeli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane VAT, za kwotę darowizny uważa się wartość towaru plus VAT – w części, która przekracza kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o VAT z tytułu dokonania tej darowizny.

Których darowizn nie odlicza się

  • na rzecz osób fizycznych,
  • na rzecz osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, które prowadzą działalność gospodarczą, która polega na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami,
  • zwróconych w jakiejkolwiek formie,
  • zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów,
  • odliczonych od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne/odliczonych od dochodu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak udokumentować darowiznę

  • dowodem wpłaty na rachunek płatniczy obdarowanego lub jego rachunek w banku inny niż rachunek płatniczy – w przypadku darowizny pieniężnej,
  • dowodem, z którego wynikają dane identyfikujące darczyńcę oraz wartość przekazanej darowizny wraz z oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu – w przypadku darowizny niepieniężnej.

Realizacja odliczenia w trakcie roku podatkowego następuje przy:

  • obliczaniu zaliczek na podatek przez podatników, którzy osiągają dochody z działalności gospodarczej, z najmu, dzierżawy, które podlegają opodatkowaniu przy zastosowaniu skali podatkowej,
  • obliczaniu miesięcznego (kwartalnego) ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W zeznaniu rocznym (PIT-36, PIT-37 lub PIT-28) należy wykazać kwotę (wartość) przekazanej darowizny, kwotę (wartość) odliczonej darowizny oraz dane identyfikujące obdarowanego.

Wróć do spisu zawartości

Krwiodawstwo

Odliczeniu od dochodu/przychodu podlegają darowizny przekazane na cele krwiodawstwa, które są realizowane przez honorowych dawców krwi.

Ulga przysługuje w wysokości iloczynu kwoty rekompensaty określonej przepisami wydanymi na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy o publicznej służbie krwi i litrów oddanej krwi lub jej składników.

Co można odliczyć

Odliczyć można kwotę faktycznie dokonanej darowizny - nie więcej jednak niż kwotę stanowiącą 6% dochodu/przychodu darczyńcy. Limit jest wspólny z odliczeniami z tytułu darowizn na cele kultu religijnego, na działalność pożytku publicznego oraz na kształcenie zawodowe.

Których darowizn nie można odliczyć

Nie odlicza się darowizn zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów albo odliczonych od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne/odliczonych od dochodu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Co jest potrzebne, żeby odliczyć darowiznę

Wysokość darowizny należy udokumentować zaświadczeniem od jednostki organizacyjnej, która realizuje zadania w zakresie pobierania krwi. W zaświadczeniu podawana jest ilość bezpłatnie oddanej krwi lub jej składników.

Jak odliczyć darowiznę

Darowiznę odlicza się:

  • w trakcie roku podatkowego przy:

-obliczaniu zaliczek na podatek przez podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej oraz z najmu, dzierżawy, które podlegają opodatkowaniu przy zastosowaniu skali podatkowej,

- obliczaniu miesięcznego (kwartalnego) ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,

  • po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu podatkowym PIT 36, PIT 37 lub PIT-28.

Podatnik, który odlicza darowiznę jest zobowiązany w zeznaniu podatkowym wykazać kwotę przekazanej darowizny, kwotę dokonanego odliczenia oraz dane pozwalające na identyfikację właściwej jednostki organizacyjnej, która realizuje zadania w zakresie pobierania krwi.

Wróć do spisu zawartości

Darowizny wynikające z odrębnych ustaw

W wierszu tym wpisuje się darowizny przekazane na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą, które wynikają z ustaw regulujących stosunek Państwa do poszczególnych kościołów.

Na przykład, zgodnie z postanowieniami art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2018 r. poz. 380, z późn. zm.), darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą są wyłączone z podstawy opodatkowania darczyńców podatkiem dochodowym i podatkiem wyrównawczym, jeżeli kościelna osoba prawna przedstawi darczyńcy pokwitowanie odbioru oraz – w okresie 2 lat od dnia przekazania darowizny – sprawozdanie o przeznaczeniu jej na tę działalność. W odniesieniu do darowizn na inne cele mają zastosowanie ogólne przepisy podatkowe.

Podatnicy, którzy  korzystają z odliczenia z tytułu darowizn wykazują zarówno kwotę dokonanego odliczenia, jak i kwotę przekazanej darowizny na rzecz obdarowanego podmiotu wraz z jego pełną nazwą oraz krajem siedziby.

W przypadku, gdy część D załącznika PIT/O jest niewystarczająca do podania informacji o wszystkich przekazanych darowiznach i o obdarowanych podmiotach, należy wypełnić kolejny(e) załącznik(i) PIT/O i wykazać w nim(ch) jedynie identyfikator podatkowy (poz. 1 lub 2), kolejny numer załącznika (poz. 4), oraz dane, o których mowa w części D załącznika.

Łączną liczbę składanych załączników PIT/O należy podać w zeznaniu podatkowym.

Odliczenie z tytułu darowizn stosuje się, jeżeli wysokość darowizny pieniężnej jest udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek płatniczy obdarowanego lub jego rachunek w banku, inny niż rachunek płatniczy, a w przypadku darowizny innej niż pieniężna – dowodem, z którego wynikają dane identyfikujące darczyńcę oraz wartość przekazanej darowizny wraz z oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu. 

W przypadku dawców krwi wysokość darowizny ustala się na podstawie zaświadczenia jednostki organizacyjnej realizującej zadania w zakresie pobierania krwi o ilości bezpłatnie oddanej krwi lub jej składników przez krwiodawcę.

Jeżeli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny uważa się wartość towaru wraz z podatkiem od towarów i usług ustalonym zgodnie z odrębnymi przepisami.

Wróć do spisu zawartości

Pozostałe informacje

KARTA DUŻEJ RODZINY (KDR)

W poz. 139 podatnicy mogą wskazać, że posiadają ważną KRD. Kwadrat nr 2 (małżonek) można zaznaczyć wyłącznie w przypadku zaznaczenia w poz. 6 kwadratu nr 2.

Wróć do spisu zawartości

Informacja o certyfikacie rezydencji

Obowiązek złożenia certyfikatu ciąży na osobach, które mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej, które – stosownie do art. 45 ust. 7a ustawy – wybrały sposób opodatkowania przewidziany dla dochodów małżonków, osób samotnie wychowujących dzieci albo przychody określone w art. 29 ust. 1 ustawy, chcą opodatkować przy zastosowaniu skali podatkowej.

Wróć do spisu zawartości

 

Broszura informacyjna PIT-37 (PDF, 460 kB)

Kliknij, aby uzyskać dostęp do broszury dotyczącej elektronicznego lub papierowego rozliczenia PIT-37

Pobierz PDF
Opublikowano: 02.07.2019
Zmodyfikowano: 16.04.2024
Opracowanie: Centrum Kompetencyjne Usług Elektronicznych