Podstawowy podatek od dochodów osobistych.
Mam dochody z pracy wykonywanej za granicą
Mam dochody z umowy zlecenia lub o dzieło
Podatki, które opłacasz, kiedy zmienia się Twoja sytuacja majatkowa.
Wybrane podatki lokalne oraz inne formy opodatkowania.
Od czynności cywilnoprawnych (PCC)
GLOBE - opodatkowanie wyrównawcze
Od sprzedaży alkoholu w opakowaniach powyżej 300 ml
Podatek od niektórych instytucji finansowych
Data publikacji: 15.12.2025
Data aktualizacji: 15.12.2025
Zabezpieczenie celne daje gwarancję, że należności celne dotyczące sprowadzanych towarów zostaną zapłacone.
W większości przypadków zabezpieczenie długu celnego jest obowiązkowe. Obowiązek ten wynika z przepisów unijnych dotyczących:
Art. 91 UKC uprawnia organy celne do wymagania złożenia zabezpieczenia w przypadkach, w których złożenie zabezpieczenia nie jest obowiązkowe, jeżeli uznają, że nie jest pewne, czy kwota należności celnych przywozowych lub wywozowych odpowiadająca długowi celnemu oraz inne należności zostaną zapłacone w przewidzianym terminie.
Zabezpieczenie Długu Celnego Unijny Kodeks Celny Materiał Informacyjny PDF, 332,49 kB
Rejestracja Zabezpieczenia Generalnego Złożonego w Innym Państwie Członkowskim Ue PDF, 332,17 kB
Wyjaśnienia dla Przedsiębiorców w Sprawie Monitorowania Zabezpieczenia w Drodze Audytu PDF, 101,98 kB
Obowiązuje krajowy wzór dokumentu, w którym gwarant zobowiązuje się do zabezpieczenia należności celnych w operacjach innych niż tranzyt, prowadzonych w Polsce. Wzór ten jest zmodyfikowaną wersją unijnego formularza i można go stosować wyłącznie w Polsce.
Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów w sprawie formy zobowiązania gwaranta stanowiącego zabezpieczenie generalne w operacjach celnych, innych niż procedura tranzytowa, dokonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2022 poz. 2054).
Zobowiązanie gwaranta można złożyć w formie tradycyjnej lub przekazać do urzędu w formie elektronicznej, podpisując je:
W formularzu (pkt 2) wpisuje się nazwę organu celnego właściwego do przyjęcia zabezpieczenia. Jest nim dyrektor izby administracji skarbowej odpowiedniej dla siedziby lub miejsca zamieszkania wnioskodawcy.
W formularzu (pkt 3) jako beneficjenta wskazuje się Skarb Państwa, reprezentowany przez właściwy organ będący wierzycielem należności objętych zobowiązaniem. Podstawa prawna: ustawa z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.